Απαιτείται φορολογική ισονομία μισθωτών – επιτηδευματιών

Tags#:

Απαιτείται φορολογική ισονομία  μισθωτών – επιτηδευματιών

Γράφει ο Δημήτρης Πανοζάχος,
Msc Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός Σύμβουλος

Παιδιά ενός… κατώτερου φορολογικού Θεού είναι στην Ελλάδα οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροεπιτηδευματίες, παρ’ ότι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης, δηλαδή τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας.

Πριν από την μείωση των φορολογικών συντελεστών που επίκειται, ώστε να δοθεί ανάσα στους φορολογούμενους, απαιτείται να επέλθει φορολογική ισονομία μεταξύ μισθωτών και επιτηδευματιών.

Φορολογική ελάφρυνση της μεσαίας τάξης της Ελλάδας δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη νομοθέτηση ίσου αφορολογήτου ποσού για τα εισοδήματα όλων, είτε πρόκειται για μισθωτούς, είτε για αυτοαπασχολούμενους και μικροεπιτηδευματίες.

Χωρίς την ισονομία στη φορολογία εισοδήματος, η νομοθέτηση της όποιας φοροελάφρυνσης θα αποτελέσει μία ημιτελή πράξη, η οποία θα διατηρεί την κοινωνική αδικία…

Ποιά είναι όμως η μεσαία τάξη στην Ελλάδα;

Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της, είναι κυρίως εισοδηματικά. Έχοντας υπόψη ότι η οικονομία είναι κοινωνική επιστήμη, η μεσαία τάξη δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά σε όλες τις οικονομίες.

Στις περισσότερες δυτικές οικονομίες η μεσαία τάξη προέρχεται από διευθυντικά και μεσαία στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων. Ουσιαστικά πρόκειται για στελέχη διαχείρισης κεφαλαίου άλλων ιδιοκτητών.

Στην Ελλάδα η μεσαία τάξη αποτελείται από επιτηδευματίες κάθε τύπου. Από τον αγρότη, τον έμπορο, τον βιοτέχνη, τον ελεύθερο επαγγελματία (δικηγόρο, γιατρό, λογιστή κλπ). Στην πραγματικότητα αναφερόμαστε σε μικροεπιτηδευματίες και αυτοαπασχολούμενους ή αλλιώς σε ιδιοκτήτες μικροκεφαλαίου, που με την απευθείας διαχείριση του προσπαθούν να αυξήσουν την απόδοση του.

Σε αυτούς προστέθηκε και μια μερίδα των δημοσίων υπαλλήλων που με τις οικονομικές εξελίξεις των δεκαετιών του ’80 και του ’90 μεταπήδησαν στη μεσαία τάξη. Ωστόσο ο κορμός της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα αποτελείται απ’ αυτούς που θέλουν να είναι «αφεντικό του εαυτού τους».

Τα τελευταία χρόνια, όμως, ο φορολογικός νομοθέτης προχώρησε σε διακρίσεις στη μεσαία τάξη. Έτσι, ενώ δίνει ετησίως αφορολόγητο ποσό 8.636 ευρώ για κάθε μισθωτό, δεν πράττει το ίδιο και για την πλειονότητα της μεσαίας τάξης που είναι αυτοαπασχολούμενοι και μικροεπιτηδευματίες. Αυτοί δεν έχουν κανένα αφορολόγητο όριο. Πληρώνουν φόρο «από το πρώτο ευρώ» που αποκτούν .

Ναι, η μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή από το 22% στο 9% που αναμένεται είναι σημαντικό βήμα στη μείωση της φορολογίας. Ναι, η μείωση του συντελεστή φορολόγησης των εταιρικών κερδών στο 20% από το 28% στη διετία είναι αναγκαία. Όμως, τίποτα από αυτά δεν καλύπτει την αδικία της φορολογικής διάκρισης της εργασίας των αυτοαπασχολούμενων και μικροεπιτηδευματιών από τους μισθωτούς .

Η μεσαία τάξη της χώρας δεν αποκτά τα εισοδήματα της από «εκμετάλλευση κεφαλαίου» αλλά με προσωπική εργασία.

Οι σημαντικές φορολογικές μειώσεις που διαρρέονται από το οικονομικό επιτελείο της νέας κυβέρνησης είναι ενδιαφέρουσες, αλλά διατηρούν την φορολογική διάκριση της εργασίας μεταξύ επιτηδευματιών και μισθωτών . Ο φορολογικός νομοθέτης υποχρεούται να αναγνωρίσει το αυτονόητο : ότι αντίκειται σε κάθε φιλελεύθερη αντίληψη η φορολογική διάκριση της προσωπικής εργασίας μεταξύ του επιτηδευματία και του μισθωτού .

Ανάταξη της μεσαίας τάξης χωρίς την ισότιμη φορολογική αντιμετώπιση μεταξύ των μισθωτών και των επιτηδευματιών στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν απηχούν τις απόψεις του GRTimes

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top