Επικίνδυνο ρήγμα αστών -λαού στην Γαλλία

Επικίνδυνο ρήγμα αστών -λαού στην Γαλλία

Του Δημοσθένη Δαββέτα, Καθηγητή φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητή και εικαστικού

Ο Γάλλος υπουργός Gerald Darmanin σε μια πρόσφατη δήλωση του στον τύπο, υπογράμμισε την “ανάγκη να μην ταυτιστούν οι ελίτ κι οι αστοί με τον Μακρόν” κι αντιθέτως” να ταυτιστεί ο λαός με το κόμμα της Λεπέν “. Θα ‘ταν μεγάλο Πολιτικό και στρατηγικό λάθος τόνισε με χαρακτηριστικό τρόπο στην συνέντευξη του στην στο περιοδικό Point.
Κι όμως όλες οι ως τώρα αναλύσεις των ευρωαποτελεσμάτων έδειξαν την μαζική στήριξη αλλά και την θεμελίωση του Μακρονισμού από και σε πληθυσμούς πόλεων και σε μέρη όπου ιστορικά είχε ρίζες η δεξιά. Απέναντι στον Μακρονισμό βρίσκεται το κόμμα της Λεπέν που υποστηρίζεται κατ’εξοχην από τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα σχεδόν όλων των κατηγοριών .
Έτσι βρισκόμαστε κοινωνιολογικά απέναντι σε δυο εκ διαμέτρου αντίθετες Γαλλίες. Η μια ,αυτή του Μακρόν, είναι η Γαλλία που γεύεται τα πλεονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης , η Γαλλία των “insiders” δηλαδή αυτών που είναι μέσα στο παγκοσμιοποιημένο παιχνίδι και είναι κερδισμένη , η Γαλλία της καρδιάς των Μητροπόλεων, του “ναι” στο ευρωπαϊκό δημοψήφισμα του 2005 , η Γαλλία που πήρε θέση υπέρ του Γάλλου προέδρου στην μονομαχία μεταξύ Μακρόν- Λεπέν στις προεδρικές του 2017.
Η άλλη Γαλλία είναι αντίστοιχα η Γαλλία “θύμα ” της παγκοσμιοποίησης , η Γαλλία των ” exclus” δηλαδή των αποκλεισμένων , αυτή της περιφέρειας , και της αγροτικής παρουσίας , η Γαλλία του “όχι ” στο δημοψήφισμα του 2005 κι αυτή που αρνήθηκε ως το τέλος την υποψηφιότητα Μακρόν ώσπου να γίνει πρόεδρος.
Αυτές οι δυο Γαλλίες έπρεπε να ενωθούν κατά τα προεκλογικά λεγόμενα του Γάλλου προέδρου.
Τα πρόσφατα ευρωαποτελέσματα αλλά κι οι για δηλώσεις σ’ όλη την χώρα επιβεβαιώνουν ότι το ρήγμα όχι μόνο δεν μίκρυνε αλλά μεγάλωσε πολύ. Η πολύ “προχωρημένη” ιδέα του Μακρονισμού για ” start-up ” Έθνος δεν δείχνει να κερδίζει τα πλατιά λαϊκά στρώματα . Η διάθεση καρικατούρας που δίνει συχνά στην έννοια του Έθνους ο Γάλλος πρόεδρος κι οι συνεργάτες του έχουν αγριέψει τον περισσότερο λαό . Η πλειοδοσία στον ηγεμονικό ρόλο επιχειρηματικών κάδρων και των διευθυντών επιχειρήσεων μεγαλώνει όλο και περισσότερο την διάσταση με τους εργαζόμενους . Σε σημείο να γίνεται πια λόγος για μετατροπή του αρχικού δίπολου ” συντηρητικοί-προοδευτικοί” σε ” πατρικίους -πληβείους” σύμφωνα πάντα με τα λόγια του υπουργού που θέλει να επισημάνει στον πρόεδρο του τον κίνδυνο. Όσο εύκολα ο Μακρονισμός κυριαρχεί στο Παρίσι άλλο τόσο δεν γοητεύει καθόλου τις λαϊκές τάξεις . Και ο Γάλλος πρόεδρος κι ο πρωθυπουργός Το’χουν κατά τις διαπιστώσεις τους αντιληφθεί. Τι μπορούν όμως να κάνουν ώστε να καλυφθεί το κενό με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή του λαού στο μερίδιο κερδών κι αποφάσεων; Γιατί αν δεν γίνει αυτό δεν υπάρχει καμία ελπίδα για συνέχιση του Μακρονισμού. Μ’αυτή την πολιτική όλα δείχνουν αρνητικά . Δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον σε μια χώρα δίχως συμμετοχή του λαού στις αποφάσεις . Η ίδια η Γαλλική επανάσταση το έδειξε κι ο φιλόσοφος Ρουσσώ το έγραψε ξεκάθαρα στο αριστούργημα του ” κοινωνικό συμβόλαιο”.
Και κάτι ακόμα που πρέπει να ληφθεί υπόψη . Ο Κοινωνικός προοδευτισμός που απαιτείται πρέπει να συμβαδίζει με τις περιβαντολογικές ανάγκες. Αυτοί οι δυο άξονες, μαζί με την παιδεία και τις δια-πολιτισμικές δράσεις πρέπει να συνεργαστούν με την οικονομία της συμμετοχής του λαού σε περισσότερα κέρδη. Μόνο έτσι θα πάψει η Γαλλία και κατ’επέκταση η Ευρώπη να μικρύνει το ρήγμα μεταξύ των δυο αντιλήψεων και να βάλει τις σωστές βάσεις αντιμετώπισης του κινδύνου του Ισλαμισμού.

Δημοσθένης Δαββέτας
Καθηγητής Φιλοσοφίας της τέχνης, ποιητής, εικαστικός.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν απηχούν τις απόψεις του GRTimes

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top