Η καλή η μέρα από το πρωί φαίνεται …

Δεν πιστεύω να χει κανείς παράπονο για τη σημερινή; Όλα τα χει!

Βροχή, αέρα, κολώνες που πέφτουν και κλείνουν το περιφερειακό, μποτιλιάρισμα προς τα ανατολικά, μποτιλιάρισμα προς τα δυτικά, έμφραγμα στο κέντρο….είναι από τις μέρες που θες να παρατήσεις το αυτοκίνητό σου στη μέση του δρόμου να το κλειδώσεις να το μουτζώσεις και να φύγεις.

Λίγο αργότερα θα προστεθούν κάποιες πορείες και συγκεντρώσεις και όπως φαντάζεστε θα γίνουμε όλοι “μία ωραία ατμόσφαιρα” ! Η Τετάρτη από το ξεκίνημα της υπόσχεται πολλά…

Αυτό σκεφτόμουν με το που κάθισα στο γραφείο μου και άνοιξα τον υπολογιστή μου. Και με το που τον άνοιξα, έπεσα πάνω σ’ένα βίντεο του φίλου μου, του Νίκου του Καζαντζίδη  που είναι πρόεδρος στον σύλλογο ΣΥΖΩΗ.

Ο σύλλογος ΣΥΖΩΗ είναι ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Διαταραχές Όρασης & Πρόσθετες Αναπηρίες.

Τον σύλλογο τον έμαθα από το Νίκο και νοιώθω τύψεις που μέχρι τώρα δεν έχω προσφέρει όσα πραγματικά θα θελα να προσφέρω και δεν γνωρίζω κάποιες από τις δράσεις.

Ξέρω όμως το Νίκο και θεωρώ ότι είναι ο “καθρέφτης” αυτού το συλλόγου.

Ο Νίκος είναι καθηγητής και γνωρίζω από πρώτο χέρι, πως οι μαθητές του καλοπερνάνε.

Ο Νίκος επίσης έχει πολλούς λόγους για να γκρινιάζει, να νευριάζει, να σιχτιρίζει και να μεμψιμοιρεί. Δεν το κάνει! Αντιθέτως όποτε τον έχω πετύχει, όποτε έχουμε μιλήσει και όποτε έχουμε συνεργαστεί , έχω απέναντί μου έναν άντρα κεφάτο, ζωηρό με έντονη προσωπικότητα και απίστευτη ενέργεια.

Ο Νίκος είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει κάθε πολύτιμη στιγμή της ζωής και την αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό και χαρά.  Το βλέπω και το καταλαβαίνω στην απλή χαρούμενη καλημέρα που θα μου στείλει στο κινητό μου, μέχρι την ορμητικότητα που έχει όταν διοργανώνει δράσεις του συλλόγου.

Ανήκει σ’αυτούς τους ανθρώπους που με τον τρόπο τους, το παράδειγμα τους, μας τραβούν από το χέρι εκεί που έχουμε βαλτώσει  και μας βγάζουν στην επιφάνεια.

Αν μπορεί ο Νίκος να κρατάει ψηλά το κεφάλι και να μας παρακινεί να κάνουμε το ίδιο, οι υπόλοιποι δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε “κιχ”!

Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς φανφάρες, χωρίς στολίδια και δημόσιες σχέσεις.

Ακόμα και μια μουντή μέρα όπως η σημερινή, ο Νίκος μπορεί να την κάνει να φαίνεται λιακάδα. Και αν μπορεί ο Νίκος, μπορούμε όλοι μας.