Melentini: Δεν αλλάζω την μορφή της τέχνης μου… δεν την εκφυλίζω

Melentini: Δεν αλλάζω την μορφή της τέχνης μου… δεν την εκφυλίζω

Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά τελικά την κέρδισε το ανοιχτό «βλέμμα» του Βερολίνου απέναντι στις τέχνες και ειδικά την μουσική. Η δασκάλα της του πιάνου ήταν αρκετά αυστηρή, αλλά η ίδια όχι με τους Γερμανούς μαθητές της στο Ωδείο που διδάσκει. Οι οικογενειακές καταβολές της; Γεμάτες ενέργεια, φιλοσοφία και πόρτες ανοιχτές στους ανθρώπους και τις ιδέες. Οι μουσικές της επιρροές; Hip hop που τελικά κατέληξαν στον δικό της ηλεκτρονικό ήχο, τον οποίο και λατρεύει να παντρεύει με indie στοιχεία. Η Μελεντίνη Τόιλα, κοινώς Melentini, είναι ο άνθρωπος που όταν τον συναντάς θες να τον λατρέψεις και δεν σου παίρνει πάνω από ένα τέταρτο… σίγουρα όμως την λατρεύεις on stage για την αισθαντικότητά της και μια τέτοια ευκαιρία θα έχουμε το Σάββατο 25 Ιανουαρίου, οπότε και θα μας χαρίσει μια solo performance στο Apodec, στη Θεσσαλονίκη. Στην βαλίτσα της κουβαλά καλούδια από τον τρίτο προσωπικό της δίσκο, με τίτλο «ZRSHA; Fundus Uterus», όπου θα διακρίνει κανείς υψηλού επιπέδου συνθέσεις της και απόκοσμα ambient ηχοτοπία. Αυτόν τον καιρό βέβαια γράφει το soundtrack για τη μεγάλου μήκους ταινία “Brothers” σε σκηνοθεσία της Γιάννας Αμερικάνου με τους Αντρέα Κωνσταντίνου, Δημήτρη Κίτσο και Νίκο Ζεγκίνογλου ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει με τους «Running Blue Orchestra» το νέο της δίσκο.

Συνέντευξη στην Ελένη Σκάρπου

Στο Βερολίνο ήπιαμε τσάι, φάγαμε πίτσα, μοιραστήκαμε φρέσκες ιδέες, αλλά και φλασιές από τα συναισθήματά της, την μουσική της, την οικογένεια της, τον τρόπο που δημιουργεί και την ευρύτερη αντίληψη που έχει για τη ζωή και τους ανθρώπους. «Το 2003 ήρθα για πρώτη φορά να επισκεφτώ στενούς φίλους, που ήταν οι πρώτοι που μετακόμισαν στο Βερολίνο. Η πόλη τότε ήταν ανοιχτή με πολύ έντονο το στοιχείο της φύσης. Δεν ήταν τόσο μπουκωμένη, ένιωθες πως υπάρχει μια ανάσα. Πλέον έχει εμπορευματοποιηθεί και αλλοιωθεί τρομακτικά ο χαρακτήρας της. Αισθάνομαι ότι με έχει κερδίσει όμως το Βερολίνο κι ας είναι η χειρότερη επιλογή σε ό,τι αφορά το βιοποριστικό κομμάτι, γιατί υπάρχει τέτοιος κορρεσμός ως προς την καλλιτεχνική δράση και τους ανθρώπους που θέλουν να δείξουν αυτά που φτιάχνουν» αναφέρει η αναγνωρισμένη τραγουδοποιός και για εκείνη σημασία έχει αυτό που κάνει να έχει αντίκτυπο και να μπορεί να λέει ότι ζει από αυτό. «Έχω διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, αλλά θα παλέψω με όσα “όπλα” έχω, τις μουσικές μου γνώσεις. Θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο, αλλά δεν θα μπορούσα να το κάνω καλά. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν φυλακή για μένα, δεν μπορώ να συμβιβαστώ».

melentini

Η Melentini έφυγε από την Αθήνα, όπου ασχολούνταν με την διδασκαλία της μουσικής και με την μουσική δημιουργία και συνεχίζει να το κάνει στο Βερολίνο… και δεν φαίνεται να θέλει να γυρίσει πίσω μετά από όσα έχει κατακτήσει. «Έχω εδώ το ωδείο που διδάσκω και μου αρέσει αυτή η ρουτίνα, αν και από μικρή μισούσα τη ρουτίνα, ήθελα να αλλάζω διαρκώς καταστάσεις, σχολεία, παρέες. Μετά από τόσα χρόνια πολύ έντονων αλλαγών όμως και κινητικότητας νομίζω δεν το αντέχω άλλο το πέρα δώθε» εξηγεί και υπογραμμίζει πως μεγαλώνει μέσα από τις δημιουργίες της. «Το δικό μου μουσικό αποτέλεσμα έχει να κάνει με το ότι νιώθω ένα στιγμα μουσικό κάθε φορά, αισθάνομαι κι εγώ ότι αλλάζει η προσωπικότητα μου μέσα από τα τραγούδια που φτιάχνω. Έχω πάρα πολλά ιδιότροπα, πρωτοποριακά και παράξενα ακούσματα. Τα πράγματα που λειτουργούν στο τελος στη μουσική μου ωστόσο έχουν περισσότερο ποπ χροιά, παρά πειραματική. Δηλαδή υπερισχύουν τα mainstream ακούσματά μου. Στα τραγούδια μου που βλέπω να ακούγονται περισσότερο, έχω καταβάλλει την λιγότερη ακαδημαϊκή προσπάθεια, δεν είναι πολύπλοκα. Σε ό,τι έχω βάλει περισσότερη γνώση από την κλασική μου παιδεία… βλέπω πως το κοινό αυτί δυσκολεύεται» επισημαίνει με ειλικρίνεια και αυτό είναι κάτι που την χαρακτηρίζει. Όπως η ίδια λέει δεν φτιάχνει ποτέ κάτι έχοντας στο μυαλό τι θα αρέσει και τι όχι.

“Είμαι χαρούμενη που γράφω μουσική πάνω στον ανδρικό ψυχισμό”

Όσο για τις κινηματογραφικές μουσικές που έχει γράψει… η πορεία της επιφυλάσσει εκπλήξεις, για τις οποίες είναι ευγνώμων. «Είμαι χαρούμενη που γράφω μουσική πάνω στον ανδρικό ψυχισμό. Στην ταινία «Brothers» θα βρει κανείς τη δική μου ανάγνωση πάνω στην σκηνοθετική οδηγία, αλλά και ο τρόπος που εγώ προσεγγίζω το πως αισθάνονται οι χαρακτήρες. Δεν έχω ξαναμπεί σε αυτόν τον ανδρικό κόσμο, γιατί όλες οι ταινίες που έκανα είχαν να κάνουν με τον έρωτα και με μια κοριτσίστικη ματιά» εξομολογείται και δεν είναι η μόνη της εξομολόγηση. Πως το στούντιο είναι απαραίτητο για εκείνη σε ό,τι κάνει είναι σίγουρο. Πως της αρέσει να δουλεύει μέσα στην απόλυτη μοναχικότητά της στο σπίτι με τα μουσικά της όργανα και να φτιάχνει την πρώτη της ύλη μέχρι να φτάσει στην μίξη και το μάστερινγκ είναι δεδομένο. Πως στις συνεργασίες της λατρεύει την ομαδικότητα και τους μουσικούς της και παθιάζεται με το να «κουμπώνει» τους ήχους της πάνω τους είναι γεγονός. Με τους «Running Blue Orchestra» έχει κάνει δεκάδες συναυλίες και μαζί τους θα είναι ο επόμενος δίσκος. “Εγώ είμαι εδώ, εκείνοι είναι στην Αθήνα. Αλλά είναι ο καιρός να φτιάξω δίσκο με ανθρωπους που μαζί έχουμε χτίσει τόσα πολλά”.

melentini-6

“Είμαι μοναχική μόνο στη διαδικασία της δημιουργίας”

Στην σκηνή η Melentini παραμένει συγκινητική. Η χροιά της, οι συνθέσεις της, η επαφή με το κοινό -κι ας είναι η μοναξιά στις solo παραστάσεις παρούσα- την καθιστούν καθηλωτική. Κι αν βγάζει μια μοναχικότητα, δεν είναι καθόλου έτσι, όπως δηλώνει. «Είμαι μοναχική μόνο στη διαδικασία της δημιουργίας. Δεν θέλω να είναι κανείς γύρω μου όταν γράφω στίχους ή όταν φτιάχνω μουσική, αλλά μετά δεν μπορώ να μη τα μοιραστώ. Σαν άνθρωπος δεν είμαι καθόλου μοναχική. Είμαι γενικά μουσικός που του αρέσει να τζαμάρει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορώ να παίξω με όλους. Έχω επιλέξει κάποιους ανθρώπους και με αυτούς πορεύομαι. Κι αν με ενδιαφέρει κάτι πολύ είναι να θαυμάζω τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύω και να ταιριάζω μαζί τους συναισθηματικά. Μ’ αρέσει να τους καθοδηγώ, είμαι συγκεντρωτική, αλλά όχι στον βαθμό που να αγνοήσω κάτι που θα λάμψει, έτσι γιατί πρέπει να περάσει το δικό μου» δηλώνει η τραγουδοποιός.

“Το ότι μπορούμε να πονάμε για τους άλλους είναι κάτι μεγαλειώδες”

«Θυμάμαι μια φράση ενός Γάλλου αναρχικού φοιτητή του 18ου αιώνα, που είχε τρομερή δύναμη και την είχα γράψει σε ένα πανό, το οποίο είχα βάλει πάνω από το κρεβάτι μου στο εφηβικό μου δωμάτιο για πολλά χρόνια, που έλεγε πως “έχουμε πολύ περισσότερες χαρές, από όσες αντέχουμε και πολύ περισσότερα δάκρυα απ’ όσα δικαιολογεί η ύπαρξή μας”. Και είναι όντως γεγονός πως η χαρά μας δεν περιορίζεται στον εαυτό μας. Είναι πολύ σημαντική η χαρά που μπορεί να έχουμε από άλλους ανθρώπους και το ίδιο σκέφτομαι αντίστοιχα για τον πόνο. Δεν πονάμε μόνο για μας. Το ότι μπορούμε να πονάμε για τους άλλους είναι κάτι μεγαλειώδες» λέει η Μελεντίνη Τόιλα, που μνημονεύει την εφηβεία της, χωρίς ενδοιασμούς. «Όταν ήμουν έφηβη ζούσα έντονες καταστάσεις που ναι μεν δεν ήταν δικές μου, αλλά πέρναγα ξυστά από πολύ επικίνδυνα πράγματα, μόνο και μόνο επειδή ήθελα να καταλάβω, ήμουν περιέργη, ήθελα να μάθω, να ακούσω και σίγουρα να δω πράγματα πολύ πιο extreme από αυτά που είχε η δικιά μου οικογένεια που ήταν υπερπροστατευτική. Ήθελα να ζήσω απροστάτευτα. Ήθελα να δω πως είναι αυτά τα παιδιά που είναι διαλυμένα ή πως είναι οι φάσεις που ανεβαίνει η αδρεναλίνη όταν θες να τις αντιμετωπίσεις. Δεν έμπλεξα όμως ποτέ, δεν ήμουν ευάλωτη, γιατί είχα αυτοέλεγχο. Ήμουν ευάλωτη συναισθηματικά, αλλά όχι σαν χαρακτήρας» δηλώνει η ίδια.

melentini-4

“Με ταράζει συθέμελα να βλέπω παιδιά ασυνόδευτα, που φτάνουν με μια βάρκα χωρίς τους γονείς τους, χωρίς τίποτα”

Οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές είναι ένα θέμα που την απασχολεί, όχι όμως γιατί κι εκείνη έχει φύγει από την χώρα της, αλλά ως άνθρωπο και ως ψυχή. «Εμείς που έχουμε φύγει από τις πατρίδες μας, από τις εστίες μας για να βρεθούμε σε μια άλλη πόλη που έχει να μας δώσει άλλες ευκαιρίες, αλλά ζουμε στις ίδιες δομές… σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να φανταστούμε πως ζούνε οι άνθρωποι που φεύγουν από έναν πόλεμο, που έχουν υποστεί τρομερές συμφορές, πολύ μεγάλη βία. Με «χτυπά» πάρα πολύ σαν άνθρωπο όλο αυτό και όποιον δεν τον αγγίζει κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά μέσα του. Με ταράζει συθέμελα να βλέπω παιδιά ασυνόδευτα, που φτάνουν με μια βάρκα χωρίς τους γονείς τους, χωρίς τίποτα. Δεν υπάρχει καμία ευαισθησία κρατική σε όποιο έδαφος φτάνουν, δεν υπάρχει πρόνοια, μέτρο και προγραμματισμός» υπογραμμίζει και θυμάται συχνά πως εκείνη μεγάλωσε σε μια πολύτεκνη οικογένεια με μπαμπά φιλοσοφημένο που δεν την έκανε ποτέ να νιώσει άσχημα για τις επιλογές της και μια μαμά δασκάλα, υπερπροστατευτική, σε ένα σπίτι ανοιχτό.

“Δεν αλλάζω την μορφή της τέχνης μου, δεν την εκφυλίζω και το καταλαβαίνω γιατί πάντα έρχεται ατόφια και πηγαία”

«Έχω μάθει σε σπίτι πάντα με ανθρώπους και ιστορίες για τον παππού που ήταν παπάς στην Αρχαία Επίδαυρο από αυτούς που έχουν μείνει σαν ήρωες, με πράξεις ουσιαστικές και δράση στην Αντίσταση. Οι ανθρωποι περνούσαν από το σπίτι της παπαδιάς και ήταν σακάτηδες, τραυματίες πολέμου, ρομά, περιπλανώμενοι και ως παιδί επειδη άκουγα διαφορετικά ονόματα προσπαθούσα να καταλάβω πόσους θείους έχω ή πόσοι είναι επιτέλους αυτοί οι συγγενείς που έχω. Μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο κλίμα με τέτοιες ιστορίες και ανθρώπους που είχαν μάθει να δίνουν και να καταλαβαίνουν ότι πάντα θα υπάρξει κάποιος που μπορει να χρειάζεται τη βοήθειά σου, μου είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει τώρα. Η πορεία του ανθρώπου φαίνεται πως είναι τοσο εγωκεντρική που δεν ξέρω πως μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό» αναρωτιέται η Melentini που της αρέσει να αντιδρά μέσα από την μουσική της, καθώς την εμπνεύουν όλα αυτά. «Είναι ουσιαστικά για μένα μια εσωτερική οργή, μια κραυγή από μέσα. Είναι οδύνη για πολλά πράγματα που έχω συναντήσει στη ζωή μου. Αντιστέκομαι ακόμη και με το ότι κάνω κάτι δύσκολο, χωρίς να συμβιβάζομαι και γι’ αυτό δεν αλλάζω την μορφή της τέχνης μου, δεν την εκφυλίζω και το καταλαβαίνω γιατί πάντα έρχεται ατόφια και πηγαία» καταλήγει η Ελληνίδα μουσικός Μελεντίνη Τόιλα.

Πληροφορίες:
Melentini Solo Performance
Σάββατο 25 Ιανουαρίου
Χώρος διεξαγωγής: Apodec, Στρ. Σφέτσου 3, Θεσ/νίκη
Ώρα: 21.30
Είσοδος/ Κράτηση: 12 ευρώ
Προπώληση: 10 ευρώ
Προπώληση: Stereodisc Record Shop / Αριστοτέλους 4
Τηλέφωνα κρατήσεων: 2315500710, 6984798008

melentini-5

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top