Ποιοι είναι ο τρελός, η χήρα και ο παπά-Σωτήρης του Χρήστου Αμβαζά;

Ποιοι είναι ο τρελός, η χήρα και ο παπά-Σωτήρης του Χρήστου Αμβαζά;

Ο κάθε συγγραφέας έχει δύο όνειρα. Το ένα είναι να αποκτήσει λεφτά από τη δουλειά του και το άλλο, είναι να αποκτήσει αναγνωστικό κοινό. Όπως εξομολογείται με εξαιρετικό χιούμορ και μεγάλες δόσεις αυτοσαρκασμού στο GRTimes.gr ο συγγραφέας Χρήστος Αμβαζάς, το πρώτο το έχει διαγράψει, διότι, αποκλείεται. Το δεύτερο, εκπληρώνεται μέσα από τα ράφια των βιβλιοπωλείων και από το διαδίκτυο όπως λέει ο ίδιος.

Μέσα σε μια θαυμάσια κουβέντα λοιπόν, ξεδιπλώνει τις μοίρες των ηρώων του, της κυρά-Χρυσούλας της κουτσομπόλας, του Μήτσου του μανάβη, της γεροντοκόρης της Μαρίκας και όλων των υπόλοιπων απλών ανθρώπων, οι οποίοι «εμπιστεύονται» τις ζωές τους, την καθημερινότητά τους και τις τύχες τους στα χέρια του συγγραφέα για να «υφάνει» την ιστορία τους και να τη μοιραστεί με τους αναγνώστες του.

Συνέντευξη στη Κατερίνα Παπαδοπούλου

Κύριε Αμβαζά, είστε ένας νέος, πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας. Πως σας προέκυψε αυτό; Η συγγραφή εννοώ.

Πράγματι είμαι νέος συγγραφέας. Μη τα μπερδεύουμε όμως. Το νέος κολλάει μόνο στον συγγραφέα. Κατά τα άλλα… τα έχω τα χρονάκια μου. Νέος και άγνωστος. Πως λέμε «ο Άγνωστος Στρατιώτης»… Κάπως έτσι και εγώ. Το πως μου πρόκυψε είναι μεγάλη και βαθιά ιστορία. Ξεκίνησα να γράφω πριν από δέκα περίπου χρόνια, απλά και μόνο γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω. Έγραφα από εμένα και αποκλειστικά για εμένα. Το αποκλειστικά «έσπασε», όταν άρχισα να στέλνω μερικά από τα γραφτά μου σε φίλους γνωστούς και συγγενείς. Είναι βλέπεις και η ανάγκη του δημιουργού να επιδεικνύει τα δημιουργήματά του. Καλά ή κακά, του είναι αναγκαία μια κάποια κριτική. Απέσπασα καλές κριτικές, αλλά από ποιούς; Από γνωστούς και από φίλους. Θεώρησα ότι όλοι ήταν πολύ ευγενικοί και επιεικείς, αφού οι κριτικές τους ήταν από «καλό» μέχρι «πολύ καλό». Κάποτε, κάποιο γραφτό μου διαβάστηκε από έναν δόκιμο συγγραφέα. «Αριστούργημα», μου είπε. «Στείλ’ το αμέσως για έκδοση» κι’ εγώ ο άμοιρος καβάλησα το καλάμι. Έστειλα το γραφτό μου και σε έναν αναγνωρισμένο και διάσημο κριτικό λογοτεχνίας. Δεν σου λέω σε ποιον. Μια, σχεδόν από τα ίδια κι’ αυτός:  «Πολύ καλό, αλλά κάπως ερασιτεχνικό», ήταν η απάντησή του.

Αγνόησα το «ερασιτεχνικό» και μια και δυο, έστειλα το γραφτό μου σε δυο-τρεις εκδοτικούς οίκους. Σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους, αλλά γρήγορα διαπίστωσα ότι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι προτιμούν τα μεγάλα, τα γνωστά ονόματα και όχι έναν Άγνωστο Στρατιώτη… συγνώμη. Άγνωστο συγγραφέα ήθελα να πω. Έτσι παρέμεινε το γραφτό μου στο ράφι, μαζί με άλλα, προηγούμενα και επόμενα, μέχρι που κάποιος συνάδελφος (συγγραφέας) μου συνέστησε τις εκδόσεις Πηγή. Η κριτική που πήρα από τον αξιολογητή του εκδοτικού οίκου, αναβάθμισε το καλάμι που είχα καβαλήσει, σε καλάμι μπαμπού. Το γραφτό μου έγινε βιβλίο και βγήκε στα ράφια των μεγάλων βιβλιοπωλείων.

Σε ποιο γραφτό σας αναφέρεστε;

Μα «Στον τρελό της χήρας». Είναι το μόνο που έγινε βιβλίο… προς το παρόν ελπίζω.

 

Το εξώφυλλο του βιβλίου

Θα ήθελα να μου μιλήστε για το βιβλίο σας.

Είναι ένα καλό μυθιστόρημα, 280 σελίδων περίπου, που μοσχοβολάει θάλασσα και βρομάει ψαρίλα. Επόμενο είναι, αφού η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα Αιγαιοπελαγίτικο Ψαροχώρι. Οι πρωταγωνιστές μου είναι τρεις: Ο τρελός, η χήρα και ο παπά-Σωτήρης. Η ιστορία είναι… από απλή μέχρι και περίπλοκη. Αναφέρει ευχάριστα αλλά δυσάρεστα συμβάντα. Έχει και λίγη εθιμοτυπία. Πάντως το happy end δεν της λείπει. Εξ άλλου αυτό το «happy end» είναι κοινό γνώρισμα των γραφτών μου. Θέλω ο αναγνώστης να είναι χαμογελαστός όταν κλείνει το βιβλίο.

Δεν μου είπατε όμως: Βγάζει μηνύματα το βιβλίο σας; Και αν ναι, τι μηνύματα βγάζει;

Θα αρχίσω κάπως ανάποδα λέγοντας για το πνεύμα που επικρατεί στα βιβλία μου. Η αρμονική συνύπαρξη, η φιλία, και η αγάπη, σε κάθε της μορφή, αδελφική, μητρική, ερωτική, είναι αυτό που προσπαθώ, όσο καλύτερα μπορώ, να διανθίσω μέσα στα γραφτά μου. Οι πρωταγωνιστές μου είναι συνήθως απλοί και καλοί άνθρωποι. Δεν λείπουν και οι παλιοχαρακτήρες.

 

Οι δύσθυμοι, οι κακοί, οι εσωστρεφείς, οι εγωιστές, όμως αυτοί είναι κακά παραδείγματα προς αποφυγή. Μηνύματα… και πολλά και κανένα. Δεν συνηθίζω να καθοδηγώ, να ποδηγετώ τον αναγνώστη. «Κάνε αυτό και μη κάνεις εκείνο». «Ζήσε έτσι και όχι αλλιώς». «Αυτό είναι καλό και το άλλο κακό». Ο αναγνώστης όμως μπορεί ανά πάσα στιγμή να «σκαλώσει» σε μια λέξη ή σε μια φράση. Να κλείσει το βιβλίο, ίσως και τα μάτια του (αρκεί να μη ξεχάσει τη σελίδα και χάσει τη συνέχεια) και να αναλογιστεί: Γιατί το γράφει αυτό ο συγγραφέας; Τι άραγε να σημαίνει; Τα συμβολίζει; Τι προσπαθεί ή θέλει να πει; Να προσπαθήσει δηλαδή ο ίδιος ο αναγνώστης μια διείσδυση στη σκέψη, στο μυαλό του συγγραφέα. Αν πάλι δεν είναι «αναγνώστης σκαπανέας», μπορεί απλά να απολαύσει ένα καλό, ευχάριστο μυθιστόρημα.

Κάθε φορά που αναφέρεστε στο βιβλίο σας «Ο τρελός της χήρας» δεν παραλείπετε να το χαρακτηρίζετε «καλό». Γιατί;

Μην είσαι αφελής. Άμα δεν παινέψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει!

 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Εκτός από «τον τρελό της χήρας» τι άλλο έχετε γράψει;

Ουου… ένα σωρό. Στο ράφι, επάνω από το γραφείο μου είναι στοιβαγμένα καμία δεκαπενταριά δοκίμια βιβλίων, περιμένοντας τα προξενιά τους, ή την εμφάνιση του πρίγκιπα-γαμπρού-εκδότη για να βγουν στη ζωή. Στα βιβλιοπωλεία εννοώ. Απ’ ότι έχω καταλάβει «Ο τρελός της χήρας» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Εξάλλου έτσι γράφει και στο εξώφυλλο του.

Και τα άλλα βιβλία σας, είναι και αυτά κοινωνικά;

Όλα τα βιβλία είναι κοινωνικά, αφού τα πρόσωπά τους ζουν μέσα σε μια κοινωνία και τα δρώμενά τους προέρχονται από μια κοινωνία. Όλα εκτός από τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας ή και τα τεχνικά εγχειρίδια. Έχω γράψει αστυνομικά-κοινωνικά, ευθυμογραφήματα-κοινωνικά, αισθηματικά και συναισθηματικά-κοινωνικά. Επιστημονική φαντασία δεν έχω γράψει και τεχνικά εγχειρίδια έγραφα στο παρελθόν.

 

 

Στο παρελθόν; Τι ακριβώς εννοείτε;

Το επάγγελμα μου ήταν αυτό του ηλεκτρολόγου μηχανικού. Για κάθε έργο που έκανα έπρεπε να συντάξω και ένα τουλάχιστον τεχνικό εγχειρίδιο, με αυστηρή τεχνική ορολογία και γλώσσα.

Οπότε και στα βιβλία σας θα επικρατεί κάποια αυστηρή, συντηρητική γλώσσα.

Ακριβώς το αντίθετο. Τα βιβλία μου είναι γραμμένα στην απλή γλώσσα των καθημερινών ανθρώπων. Εξάλλου σ’ αυτούς απευθύνομαι. Στα κείμενά μου θα βρεις την κυρά-Χρυσούλα την κουτσομπόλα, το μανάβη το Μήτσο, τη γεροντοκόρη τη Μαρίκα, τον ερωτοχτυπημένο Θανασάκη και πολλούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Θα βρεις ακόμη και αρκετή ντοπολαλιά.

Πότε πιστεύετε ότι ένα βιβλίο σας είναι έτοιμο να βγει στον αναγνώστη;

Αφού το τελειώσω, το διαβάζω από τρεις μέχρι πέντε φορές, προσθέτοντας, αφαιρώντας, διορθώνοντας. Στο τέλος λέω συνήθως «καλό». Μετά έχει σειρά η τεχνική επιμέλεια. Αυτή την κάνει η γυναίκα μου, που κάθετε δίπλα μου και διαβάσει τα γραφτά μου. Τα λάθη που μου βρίσκει δεν είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι και λίγα. Ξέρεις τι μου συμβαίνει; Ενώ διαβάζω στην οθόνη του υπολογιστή αυτά που έχω γράψει, δεν τα διαβάζω όπως τα έγραψα, αλλά όπως είναι μέσα στο μυαλό μου. Οπότε η διόρθωση από ένα τρίτο μάτι, από τη γυναίκα μου είναι απαραίτητη. Μετά σειρά έχει η «βιβλιοφαγού» φίλη μου. Αυτή η γυναίκα θα έχει διαβάσει πάνω από χίλια βιβλία στη ζωή της και συνεχίζει. Η κρίση της είναι ακριβοδίκαιη, και βασανιστικά αμερόληπτη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μου είπε: «Μα καλά, πως έγραψες τέτοιο πράγμα; Μια βλακεία και μισή είναι». Όπως καταλαβαίνεις ένα τέτοιο γραφτό μου πάει για απόσυρση.

Ποιο από τα βιβλία σας, από αυτά στο ράφι θα θέλατε να είναι το επόμενο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει;

Σαφώς «η Ζωζώ μου». Ο τίτλος είναι: «Ζωζώ, δύο ιστορίες». Είναι κάτι που το ξεκίνησα σαν πείραμα, αλλά το αποτέλεσμα βγήκε καλό. Είναι η αυτοβιογραφία μου. Μην παραξενευτείς. Είναι η αυτοβιογραφία μιας γυναίκας ελαφρών ή καλύτερα ελαστικών ηθών, από την βρεφική της ηλικία, των πέντε ετών μέχρι και το γηροκομείο. Αφηγούμαι, ή μάλλον αφηγείται την πολυτάραχη και δαιδαλώδη ιστορία της, από την φτώχια και την ανέχεια στον πλούτο και στη δόξα. Μαζί με τη ζωή της αφηγείται και την ιστορία της πατρίδας της, της Ελλάδας, μέσα σ’ αυτά τα χρόνια. Κρίνει όλα τα πολιτικά γεγονότα από τον θάνατο του Παπάγου, μέχρι… μέχρι και προχθές. (ΣΥΡΙΖΑ είχαμε όταν τελείωσα το βιβλίο) μέσα από το δικό της πρίσμα. Μέσα από το πρίσμα δηλαδή του κάθε Έλληνα που δεν είναι ούτε φανατικός αριστερός, ούτε φανατικός χουντικός. Που δεν είναι «τίποτε». Μου πήρε ενάμιση χρόνο αυτό το βιβλίο. Τα πολιτικά γεγονότα ήθελαν πολύ ψάξιμο για να είναι αυθεντικά.

Δηλαδή τι; Παίξατε το ρόλο μιας γυναίκας και μάλιστα….

Αν ο συγγραφέας δεν παίζει το ρόλο των ηρώων του, των πρωταγωνιστών του ή και των κομπάρσων του μερικές φορές, αν δεν μπαίνει στο πετσί τους, αν δεν βιώνει την ανάσα τους, τη χαρά τους, την αγωνία τους και τους φόβους τους, τότε αυτό που θα γράψει θα είναι φάβα. Πολλές φορές η γυναίκα μου με ερωτάει:
«Τι μονολογείς;»
«Σκέφτομαι τι θα απαντούσε ο μπάρμπα-Μητρούσης όταν τον ρώτησαν….».
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή ενός συγγραφέα είναι ένα συνεχές θέατρο με πρωταγωνιστή αλλά και θεατή τον εαυτό του.

Όσα μας είπατε ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη θέλω να σας ευχηθώ τα βιβλία σας να βρουν τον δρόμο τους προς τα ράφια των βιβλιοπωλείων και θα ήθελα και μια ευχή από εσάς.

Εύχομαι κι’ εγώ αυτό που εύχεσαι εσύ, αλλά πρωτίστως εύχομαι να φύγει, να εξαφανιστεί, να πάει στα τσακίδια κι’ ακόμα παραπέρα αυτό το κορωνο-κωλόπαιδο, ο κορωνοϊος που έχει κάνει την ζωή μας άνω κάτω. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε να βγάλετε προς τα έξω εμένα, «τον τρελό της χήρας» και λίγο από τη «Ζωζώ».

Α και κάτι ακόμη; Υπάρχει τρόπος να διαβάσει κάποιος βιβλία σας που δεν έχουν εκδοθεί;

Μα έχουν εκδοθεί σχεδόν όλα τα βιβλία μου, αλλά δεν έχουν τυπωθεί. Δεν έχουν γίνει χάρτινα. Πολλά βιβλία μου είναι ανεβασμένα σε διάφορους ισότοπους. Όποιος θέλει να διαβάσει Αμβαζά, μπορεί να μπει στην ιστοσελίδα μου  και να διαλέξει ένα βιβλίο μου. Κάνοντας «κλικ» στο βιβλίο πηγαίνει στην επιμέρους σελίδα του βιβλίου. Εκεί θα δει σε ποιους ιστότοπους είναι ανεβασμένο και μπορεί να το κατεβάσει δωρεάν. Συνιστώ συγκεκριμένους ιστότοπους για βιβλία σε μορφή EPUB  και για βιβλία σε μορφή PDF Ακόμη, πιο απλά, αν κάποιος το επιθυμεί, μπορεί να μου στείλει ένα μήνυμα, πάλι μέσα από την ιστοσελίδα μου, και να μου κάνει την τιμή να του το στείλω εγώ, πάλι δωρεάν.

Δηλαδή τι; Μοιράζετε δωρεάν τα βιβλία σας;

Ακούστε αγαπητή κυρία Παπαδοπούλου. Ο κάθε συγγραφέας έχει δύο όνειρα. Το ένα είναι να αποκτήσει λεφτά από τη δουλειά του και το άλλο είναι να αποκτήσει αναγνωστικό κοινό. Το πρώτο εκ των πραγμάτων αποκλείεται, οπότε έχει διαγραφεί. Το δεύτερο όνειρό μου εκπληρώνεται μέσα από τα ράφια των βιβλιοπωλείων και μέσα από το διαδίκτυο. «Ο τρελός της χήρας» πήγε και πάει καλά. Τα τζάμπα βιβλία μου πάνε καλύτερα.

Νομίζω θα κλείσω με αυτό. Σας ευχαριστώ κύριε Αμβαζά. Καλή σας νύχτα.

Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για τον χρόνο σας που τόσο απλόχερα μου διαθέσατε. Καληνύχτα σας.

Βιογραφικό

Ο Χρήστος Αμβαζάς γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1945. Δεν είναι κάτοχος κανενός πτυχίου Φιλοσοφικής ή Φιλολογικής Σχολής. Το μόνο πτυχίο που κατέχει είναι αυτό του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού που είναι τελείως άσχετο με τη συγγραφική του δραστηριότητα. Το εργασιακό του αντικείμενο ήταν ο σχεδιασμός και η κατασκευή Συστημάτων Αυτοματισμού για τη Βιομηχανία. Στον τομέα αυτόν διέπρεψε.

Οι ανά τον κόσμο Βιομηχανίες που έστησε, λειτουργούν και παράγουν δεν είναι καθόλου λίγες. Λόγω του επαγγέλματός του, ταξίδεψε σε πολλές χώρες. Η Ευρώπη, η Ασία, η Αφρική, η Νότια Αμερική, η Μέση Ανατολή, και άλλες περιοχές, φιλονικούν για το «ποια τον φιλοξένησε περισσότερε ημέρες», αλλά μάλλον κερδισμένη είναι η Ελλάδα, η πατρίδα του, αφού κι’ αυτή δεν στερήθηκε καθόλου τις τεχνικές του υπηρεσίες.

Πλημμυρισμένος από εντυπώσεις, εικόνες και εμπειρίες, ξεκίνησε, πριν από δέκα χρόνια περίπου, να γράφει, αποκλειστικά και μόνο για να καλύψει προσωπικές του ανάγκες έκφρασης. Τα βιβλία του είναι γραμμένα σε απλή γλώσσα, κατανοητή και απευθύνονται σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Στο κοινό του μέσου αναγνώστη. Τα έργα του έχουν αποσπάσει καλές κριτικές από ανθρώπους του λόγου και της τέχνης. Είναι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βόρειου Ελλάδος Ζει με την οικογένεια του στη Θεσσαλονίκη. Είναι πατέρας δύο παιδιών.

Τα στοιχεία του βιβλίου:

Το βιβλίο του Χρήστου Αμβαζά με τίτλο «Ο τρελός της χήρας», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.

Συγγραφέας : Χρήστος Αμβαζάς
Σελίδες: 248
Διαστάσεις: 14 x 21 cm
Εκδόσεις: Πηγή
ISBN: 978-960-626-165-7

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top