Από την ανωνυμία… στον βασανισμό – Τα πολλά «πρόσωπα» της κακοποίησης

Από την ανωνυμία… στον βασανισμό – Τα πολλά «πρόσωπα» της κακοποίησης

Ρεπορτάζ: Στέλλα Βενέρη

Ήχος από έντονο κλάμα, εκτεταμένες κηλίδες αίματος «βάφουν» το τρίχωμα, το αίσθημα του πόνου κυριαρχεί, η αγωνιώδης κραυγή για βοήθεια στο βλέμμα που «σπάει» καρδιές και συγκινεί κόσμο. Κρεμασμένα σώματα, αλυσοδεμένα κεφάλια, τραυματισμένα σημεία στο σώμα των ζώων που μαρτυρούν βάναυσες πράξεις. Εκατοντάδες -φανερές ή κρυμμένες- οι περιπτώσεις που το ανθρώπινο χέρι αντί να χαϊδέψει, κακοποιεί σωματικά και ψυχικά τα ζώα.

Ένα φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας που τις τελευταίες μέρες συγκλονίζει, κινητοποιεί, ταρακουνάει και μας αφορά όλους. Η κακοποίηση των ζώων δεν είναι τρόπος εκτόνωσης, δεν είναι μια ανθρώπινη συμπεριφορά που προκαλείται από την ανυπακοή των τετράποδων, δεν είναι ένα αδίκημα που παρατηρείται μόνο στις μικρές κοινωνίες. Η κακοποίηση ζώων ήταν και είναι «παρούσα».

Τα περιστατικά που «ταξίδεψαν» μέσω του διαδικτύου σε όλη την Ελλάδα

Τρίτη 18 Αυγούστου 2020. Δύο κατοικίδια (σκύλοι) εξαφανίζονται για πέντε μέρες με την ιδιοκτήτριά τους να έχει “χτενίσει” την περιοχή στα Κεραμεία Χανίων. Η κατάληξη τραγική. Βρέθηκαν κρεμασμένα και κατακρεουργημένα.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020. Ξένος τουρίστας ακούει κλάματα σκύλου στην περιοχή Κουνουπιδιανά στα Χανιά. Πλησιάζει όλο και πιο κοντά στο σημείο. Η εικόνα αποτρόπαια. Ο σκύλος δεμένος και κρεμασμένος με σοβαρό τραυματισμό στους όρχεις από τανάλια. Αυτόπτες μάρτυρες έχουν αποδείξεις. Ο 55χρονος, δράστης αλλά και ιδιοκτήτης του σκυλιού, εξαφανίζεται. Το αυτόφωρο παρελαύνει, ο δράστης καταθέτει. Η ποινή; Επιβολή χρηματικού ύψους 30.000 ευρώ. Ο δράστης αφήνεται ελεύθερος.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2020. Ιδιοκτήτης χάνει τον σκύλο του για λίγες ώρες, κρίσιμες ώρες. Στην περιοχή της Νίκαιας, λίγο αργότερα εντοπίζεται ο σκύλος. Η κατάστασή του τραγική. Φέρει τραυματισμούς από σουγιά στα πλευρά. Αίματα έχουν «βάψει» το άσπρο τρίχωμά του. Οι δράστες είναι δύο, ο πρώτος το μαχαιρώνει βάναυσα, ενώ ένας ηλικιωμένος λίγα λεπτά αργότερα τον βασανίζει με ένα σιδερένιο σκουπόξυλο. Kατηγορούνται για τον βασανισμό του ζώου, συλλαμβάνονται και κρατούνται στο ΑΤ Νίκαιας. Οδηγούνται στον εισαγγελέα για να απολογηθούν στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας.

Νομοθεσία

Ο ν.4039/2012 που αφορά στα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό προβλέπει τόσο ποινικές, όσο και διοικητικές κυρώσεις για τους παραβάτες. Οι παραβάσεις για την κακοποίηση των ζώων επισύρουν ποινές φυλάκισης, αλλά και υψηλά χρηματικά πρόστιμα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι, πως σύμφωνα με το Νόμο 4039/2012, η κακοποίηση των ζώων αποτελεί πια αυτεπάγγελτα διωκόμενο έγκλημα που διώκεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου και άρα δεν απαιτείται η καταβολή των 100 ευρώ για την υποβολή καταγγελιών στην αστυνομία ή τον εισαγγελέα.

Κακοποίηση σύμφωνα με τον ν.4039/2012, σημαίνει: τοποθέτηση δηλητηριασμένου φαγητού για τα αδέσποτα (ΦΟΛΕΣ), μόνιμη αλυσόδεση σκύλου σε αυλή, μόνιμη εγκατάλειψη σε μπαλκόνια ή ταράτσες, υποσιτισμός, χτυπήματα, θανάτωση, βασανισμός, κ.λπ. Το διοικητικό πρόστιμο για την κακοποίηση κάθε ζώου μπορεί να αγγίξει και τις 30.000€ ενώ προβλέπεται και ποινή φυλάκισης έως και 3 έτη.

Ποινή, που όπως τονίζει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας Ειρήνη Μολφέση, μιλώντας στο GRTimes.gr, δεν οδηγεί απευθείας τον δράστη στην φυλακή. «Θα είναι ελεύθερος με αναστολή. Ξαναβγαίνει αμέσως έξω στην κοινωνία. Κατά πόσο λοιπόν εξασφαλίζεται ότι ο δράστης, δεν θα γίνει ξανά ιδιοκτήτης; Θα είναι ο δικαστής σε θέση, την επόμενη φορά που ο δράστης θα απλώσει το χέρι του σε ζώο, να τον τιμωρήσει και να τον χαρακτηρίσει επικίνδυνο, οδηγώντας τον στη φυλακή, ή απλά θα χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία ότι ήταν εκνευρισμένος και δεν πειράζει; Για την περίπτωση δε του δράστη στα Χανιά, θα φανεί κατά πόσο η αστυνομία θα συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία έπειτα από ελέγχους και έρευνες, ώστε η δικογραφία του να είναι πλήρης. Το πρόστιμο των 30.000 ευρώ επιβάλλεται ασχέτως της ποινής. Το πρόστιμο, είναι η  – κατά κάποιον τρόπο – απόδειξη της παραβατικής συμπεριφοράς και  βεβαιώνεται στην εφορία».

Δικαιώματα ζώων και υποχρεώσεις ιδιοκτητών: Βασικοί κανόνες ευζωίας

Κακοποίηση:  όρος που παρερμηνεύεται, τόσο από την κοινωνία όσο και από τις ίδιες τις αρχές. Πότε μπορούμε να θεωρήσουμε όμως ότι αρχίζει η κακοποίηση;

Η κα. Μολφέση, αναλύει τον ορισμό, τονίζοντας αρχικά, ότι μέχρι στιγμής επικρατεί ένα μπέρδεμα ακόμα και σε νομοθετικό επίπεδο, κάτι που πρέπει να αλλάξει. Η κακοποίηση εστιάζει κυρίως στους κανόνες που εμπεριέχονται στη μη τήρηση της ευζωίας των ζώων, όπως αναγνωρίζεται διεθνώς, και αποτελείται από πέντε βασικούς κανόνες. Πρώτον, η σίτιση να είναι τακτική, σωστή, περιλαμβανομένης κατάλληλων τροφών που διατηρούν το ζώο σε καλή κατάσταση. Δεύτερον, το νερό να είναι φρέσκο και καθαρό. Τρίτον, το μέρος που μένει και ξεκουράζεται το ζώο να είναι καθαρό, στεγνό, και να το προστατεύει από τα καιρικά φαινόμενα. Τέταρτον, να δίνεται η δυνατότητα κίνησης. Ο εγκλωβισμός ή το δέσιμο και συνεπώς η ακινησία, είναι κακοποίηση. Η καθημερινή άσκηση είναι υποχρεωτική, και η συναναστροφή ή αποφυγή άλλων ζώων είναι αναγκαία. Τέλος, ο ιδιοκτήτης πρέπει να προσφέρει ιατρική φροντίδα, να εμβολιάζει τα ζώα και η επίσκεψη στον κτηνίατρο να είναι τακτική και έκτακτη όταν χρειάζεται, ώστε να αποφεύγεται ο πόνος από αρρώστιες ή τραυματισμούς.

Τους παραπάνω κανόνες οι ιδιοκτήτες των ζώων θα υποστηρίξουν ότι τους γνωρίζουν ήδη και τους εφαρμόζουν, η κοινωνία, όμως, ίσως να γνωρίζει μερικούς απ’ αυτούς ή ακόμα να παρερμηνεύει κάποιους άλλους. Απαρτιζόμενη από μάρτυρες, η κοινωνία είναι εξίσου υπεύθυνη για την αποφυγή και εξάλειψη περιστατικών κακοποίησης, πόσω μάλλον για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ζώων.

Η κακοποίηση της… ανωνυμίας

Τα τραύματα, ο ήχος κλάματος, τα σημάδια από λουριά, ερμητικά σφιχτά στο λαιμό των ζώων, αποτελούν αποδείξεις. Γεγονότα που ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει και στη συνέχεια να καταγγείλει. Υπάρχει, όμως, και ένα είδος κακοποίησης, η «πρώτη κακοποίηση» όπως χαρακτηριστικά λέει η κα. Μολφέση, που δεν μπορεί να εντοπιστεί με «γυμνό μάτι».

Η ανωνυμία ελλοχεύει κινδύνους. Η ανωνυμία συνδράμει στη κακοποίηση. Όπως υποστηρίζει, «όταν κάποιος αγοράζει ένα ζώο, δεν χρειάζεται να καταθέσει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η σήμανση  (μικροτσίπ), που βρίσκεται στο ζώο, είναι κατοχυρωμένη κάπου. «Κανονικά, όπως και σε άλλες χώρες, ο εισαγωγέας ή ο εκτροφέας ή αυτός που πουλάει ζώα τα έχει κατοχυρωμένα στο όνομά του. Όταν τα πουλάει κάπου αλλού, το πρώτο του μέλημα είναι να βγάλει από πάνω του την ευθύνη του ζώου, ευθύνη που αποποιείται τη στιγμή που τα πουλάει, δηλαδή να μεταβιβαστεί άμεσα η ιδιοκτησία του ζώου στον αγοραστή. Ωστόσο, μετά την αγορά το ζώο δεν είναι καταγεγραμμένο πουθενά, άρα είναι σαν να μην υπάρχει».

Ευθύνη στην αλυσίδα της κακοποίησης μέσω της ανωνυμίας, έχει και ο ίδιος ο αγοραστής, επισημαίνει η κα. Μολφέση. «Αν δεν γίνει καταγραφή στο όνομα του αγοραστή, το ζώο θα μείνει ανώνυμο όλη του τη ζωή και θα χαθούν τα ίχνη του. Είναι τεράστιο πρόβλημα. Ενώ η νομοθεσία λέει ότι πρέπει να σημαίνονται και να καταγράφονται, ο νομοθέτης, δεν έχει ολοκληρώσει τις διαδικασίες για την εύκολη κατοχύρωση. Η γέννηση σηματοδοτεί μία ύπαρξη. Ένα όνομα. Η νομοθεσία αυτή τη στιγμή έχει τεράστια κενά, ανοίγοντας το δρόμο προς τη κακοποίηση. Επομένως, η πρώτη κακοποίηση είναι η ανωνυμία. Όταν ένα ζώο είναι ανώνυμο, δεν μπορείς ούτε να το εντοπίσεις ούτε να δεις σε ποιον ανήκει».

Παράλληλα, σύμφωνα με το ν.4039/2012, Άρθρο 9 παράγραφος 2, «κάθε Δήμος, ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι, ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σε συνεργασία με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις, σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση, για τη δημιουργία καταφυγίων. Καταφύγια αδέσποτων ζώων μπορεί να ιδρυθούν και να λειτουργούν και τα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96). Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρμόδια Γενική Δ/ση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύμφωνα με τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, με προσαύξηση των προβλεπόμενων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίμων από 1.000 έως 10.000 ευρώ».

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι δήμοι δεν έχουν καταφύγια, δεν έχουν κυνοκομία, αναφέρει η κα. Μολφέση. «Οι εγκαταστάσεις είναι άθλιες και φιλοξενούνται δεκάδες αδέσποτα. Πού συμβάλει επομένως η συγκεκριμένη νομοθεσία; Στη συνέχιση του εμπορίου ζώου, τη μη εφαρμογή ελέγχων και επομένως, την ανωνυμία. Να μην ενοχλήσουμε ποτέ αυτούς που εκτρέφουν. Δεν υπάρχει μητρώο των εκτροφέων. Δεν υπάρχει λίστα των pet shop, για να μπορείς να αναζητήσεις αν έχουν άδεια ή αν δεν έχουν. Είναι όλα φλου. Έχουμε πολλές φορές εντοπίσει παράνομα εκτροφεία. Μιλάμε για καταστάσεις αδιανόητες. Μιλάμε για ζώα μέσα σε μπουντρούμια που κλαίνε, τα ούρα να φτάνουν μέχρι το γόνατο. Είναι ζωντανά μαζί με πεθαμένα. Έχουμε κάνει καταγγελίες και δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε τεκμηρίωση. Έχουν έρθει οι κτηνιατρικές υπηρεσίες αλλά επειδή είναι μικρές κοινωνίες τελικά βγάζουν… λάδι τον εκτροφέα. Και μόνο σε περίπτωση που είναι ο δικαστής ευαισθητοποιημένος ή σωστός μπορεί να δώσει έμφαση και να προχωρήσει η διαδικασία. Αυτό κι αν είναι κακοποίηση».

Βασανισμός ζώου: Από αδίκημα σε κακούργημα

Η νομοθεσία κατανέμει αυτή τη στιγμή τον βασανισμό ζώου ως αδίκημα και όχι ως κακούργημα. Τις ελπίδες  της  για την αλλαγή της νομοθεσίας, η κα. Μολφέση τις εναποθέτει στα αυξημένα περιστατικά κακοποίησης που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, και ίσως έτσι υπάρξει  μια αυστηροποίηση των ποινών, αν και όπως τονίζει, είμαστε στον 20ο αιώνα και ακόμα το ζήτημα αυτό, αποτελεί θέμα συζήτησης. «Και αυστηροποίηση των ποινών να θεσπιστεί, θα πρέπει να λαμβάνουμε σαν δεδομένο, ότι δυστυχώς οι υπηρεσίες σε αυτό το υπουργείο είναι πολύ εχθρικές προς τα ζώα και πολύ ευνοϊκές προς όλο το σύστημα που τα εμπορεύεται. Μην κοιτάζουμε και μας απασχολεί μόνο το περιστατικό του βασανιστή από την Κρήτη» προσθέτει.

Χθες, Πέμπτη 15 Οκτωβρίου απογευματινές ώρες, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκης Βορίδης ανακοίνωσε ότι προχωρά στη μετατροπή του αδικήματος βασανισμού των ζώων σε κακούργημα. Η αυστηροποίηση του ήδη υπάρχοντος «αρχαϊκού» νομοθετικού πλαισίου, όπως το χαρακτηρίζει η κα. Μολφέση, πρόκειται να εκσυγχρονιστεί ώστε να καταστεί αποτελεσματικότερη η δίωξη και τιμωρία των βασανιστικών ζώων.

Ο κ. Βορίδης υπογραμμίζει ότι περιστατικά βίας εις βάρος των ζώων δεν έχουν θέση σε ένα ευνοούμενο κράτος και συνιστούν βαριά προσβολή τόσο σε βάρος της πολιτείας όσο και της ελληνικής κοινωνίας, επισημαίνοντας παράλληλα, ότι είναι επιτακτική η ανάγκη αυστηροποίησης των ποινών με στόχο την εξάλειψη τέτοιου είδους απαράδεκτων φαινομένων.

Θέμα κοινωνικό και όχι φιλοζωικό

«Έτυχε να είναι εθελοντής αυτός που άκουσε το κλάμα και το είδε. Έτυχε να είναι άνδρας και να μην μασάει. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι βασανιστής του ζώου είναι επικίνδυνος. Πολύς κόσμος, και εμείς το βλέπουμε στις καταγγελίες που μας κάνουν, φοβάται. Γιατί ξέρει ότι οποιοσδήποτε κάνει κάτι τέτοιο, μπορεί να κάνει και οτιδήποτε άλλο. Το πιο πιθανόν είναι  ότι αν εγώ, για παράδειγμα, έχω ένα ζώο και καταγγείλω τον γείτονά μου, το πιο πιθανόν είναι να βρω φολιασμένο το δικό μου ζώο» περιγράφει η κα. Μολφέσου.

Ωστόσο, δεν παραλείπει το γεγονός ότι η κοινωνία έχει αρχίσει να αντιδράει,  «αν και έχουμε μείνει δεκαετίες πίσω. Γιατί στην πραγματικότητα, ενώ η κοινωνία μας, κυρίως οι νέοι άνθρωποι, έχουν ευαισθητοποιηθεί πάνω στο θέμα, και βλέπουν τι συμβαίνει, οι περισσότεροι πολιτικοί μας είναι ακόμα ξεκομμένοι απ’ αυτό, δεν έχουν πάρει σοβαρά τον «παλμό» της κατάστασης. Η νομοθεσία, είναι πραγματικά ελλιπής και φτωχή και δεν έχουν ληφθεί βασικά μέτρα για να προστατεύσουμε τα ζώα».

Ο ρόλος της κοινωνίας ως μάρτυρας δεν πρέπει να λειτουργεί μόνο στη περίπτωση που κάποιος είναι φιλόζωος. Η κακοποίηση πρέπει να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. «Και είναι σημαντικό να γίνει κτήμα μας συλλογικά. Να καταλάβει η κοινωνία ότι αυτό το πράγμα πρέπει να το τελειώσει, να μειωθεί, να έρθει σε φυσιολογικά επίπεδα. Είναι μια πολιτιστική προτεραιότητα. Προτεραιότητα για την Ελλάδα.  Και πρέπει να ακουστεί, να διατυπωθεί νομικά ώστε την επόμενη φορά που κάποιος θα έχει την τάση για κακοποίηση, να το σκεφτεί και λίγο περισσότερο, να φοβηθεί. Γιατί αυτή τη στιγμή δεν φοβούνται τίποτα. Δεν είναι θέμα φιλοζωίας. Το να βλέπεις μια απάνθρωπη συμπεριφορά και να την καταγγέλλεις είναι βάση και Αρχή» καταλήγει.

Ο «Κύκλος της βίας» – Εκπαιδεύοντας την ΕΛ.ΑΣ – Βασικά στατιστικά στοιχεία

Το 2017 είχε πραγματοποιηθεί ημερίδα από την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία σε συνεργασία με τις αμερικάνικες αρχές με τίτλο «Κύκλο της βίας». Παρακάτω παρατίθενται σημαντικά σημεία από την ενημέρωση και τα πορίσματα της ημερίδας.

Αναλυτικά τα πορίσματα:

FBI : Από 1/1/2016 η κακοποίηση ζώων χαρακτηρίζεται «έγκλημα κατά της κοινωνίας» (crime against Society) και κατατάσσεται στην Α’ κατηγορία κακουργημάτων μαζί με την ανθρωποκτονία και τον εμπρησμό.

Εδώ και αρκετά χρόνια, η εφαρμογή του νόμου στις ΗΠΑ αναδεικνύει σημαντικούς και συνεχείς συσχετισμούς μεταξύ της κακοποίησης ζώων, της ενδοοικογενειακής βίας και άλλων βίαιων εγκλημάτων. Αστυνομικές και Εισαγγελικές Αρχές διερευνούν τώρα την κακοποίηση ζώων σε βάθος. Οι Ειδικές Αστυνομικές Μονάδες που δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ κατόπιν απαίτηση των πολιτών για να κατασταλεί η βία κατά των ζώων, αποδείχτηκαν το σημαντικότερο εργαλείο πρόληψης και προστασίας της ίδιας της κοινωνίας.

Το 2015 το FBI αναταξινομεί την κακοποίηση ζώων κατατάσσοντάς την, στα σοβαρότερα κακουργήματα, χωρίζοντας την σε τέσσερις υποκατηγορίες:

α) Παραμέληση, από απλή μέχρι ακραία
β) Κακοποίηση με πρόθεση ή βασανισμός
γ) Οργανωμένη κακοποίηση, δηλαδή οι κυνομαχίες. Όπως αναφέρει και η κα. Μολφέση, όσο πιο οργανωμένη η κακοποίηση τόσο συνδέεται με οργανωμένο έγκλημα.
δ) σεξουαλική κακοποίηση, κοινώς κτηνοβασία.

Η βία κατά των ζώων είναι ένδειξη σοβαρής συναισθηματικής διαταραχής και συνδέεται απόλυτα με ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση παιδιών ή ηλικιωμένων. Συνδέεται επίσης με διατάραξη κοινής ησυχίας, διαρρήξεις, βιαιοπραγίες, ναρκωτικά, ανθρωποκτονίες

Το ζώο είναι συχνά το πρώτο θύμα της ενδοοικογενειακής βίας και παραδειγματισμός για να «συμμορφωθούν» τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας

• Το 71% των γυναικών που φιλοξενήθηκαν σε ξενώνες για θύματα κακοποίησης κατέθεσαν ότι ο σύντροφος τους τραυμάτισε η σκότωσε το κατοικίδιο τους
• Το 25-40% των κακοποιημένων γυναικών δεν εγκαταλείπουν το σπίτι γιατί φοβούνται τι θα συμβεί στο κατοικίδιό τους εάν φύγουν
• Το 85,4% των γυναικών και το 63% των παιδιών που φιλοξενήθηκαν σε ξενώνες για θύματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν βιώσει επεισόδια κακοποίησης κατοικίδιου
• Το 62-76% των κακοποιήσεων ζώων συμβαίνουν μπροστά σε παιδιά
• Το 32% των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας που είχαν κατοικίδιο, ανέφεραν ότι, το παιδί τους αναπαρήγαγε τη βία, τραυματίζοντας ή σκοτώνοντας το ζώο

• Η δίωξη της κακοποίησης ζώου επιτρέπει στην αστυνομία να συλλάβει άτομα που δεν έχουν συλληφθεί και για άλλα εγκλήματα.

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top