Α.Ανισέγκος: “Εθισμένος” στη Θεσ/νίκη, αλλά ζει στο Βερολίνο

Α.Ανισέγκος: “Εθισμένος” στη Θεσ/νίκη, αλλά ζει στο Βερολίνο

Βουδαπέστη, Βιέννη, Κολωνία και στο τέλος… Βερολίνο. Έτσι πήρε σάρκα και οστά η φυγή του από τη Θεσσαλονίκη. Έτσι ταξίδεψε και η τέχνη του και η μουσική του εκτός ελληνικών συνόρων. Αναζητώντας ανοιχτούς ορίζοντες για να «καλπάσει», ο Θεσσαλονικιός πιανίστας Αντώνης Ανισέγκος μετρά 20 χρόνια μακριά από την γενέτειρά του, έχοντας εδώ και αρκετά έτη μουσική του πατρίδα το Βερολίνο. Όπως ο ίδιος ισχυρίζεται είναι “εθισμένος” στη Θεσσαλονίκη, τη δοτικότητα και τη συλλογικότητα των Ελλήνων, το κρύο ντουζ και τις πολλές συχνότητες. Ο Αντώνης Ανισέγκος μπορεί να περνάει άπειρες ώρες στις πρόβες και την μελέτη, αλλά στην άλλη πλευρά του «φεγγαριού» του υπάρχει αγάπη, προσωπικές σχέσεις, εμπειρίες, μέταλ και παραδοσιακή μουσική, παραστάσεις και ταξίδια. Στο Gr Times μιλάει για όλα, με αφορμή την live εμφανισή του στο “Duende Jazz Bar”, στη Θεσσαλονίκη, στις 27 Φεβρουαρίου, με το συγκρότημα του “Blindsight”.

Συνέντευξη στην Ελένη Σκάρπου

Δεν χορεύει, παρά μόνο ελεύθερα αν η διάθεση το επιτρέψει, έχει να πάει στο γήπεδο από μικρό παιδί, αδημονεί να κάνει σκι γιατί μέχρι τώρα δεν του δόθηκε η ευκαιρία, πιστεύει ακράδαντα στη συνύπαρξη πολλών τεχνών και κυνηγά τέτοια project. Δε θα μπορούσε ποτέ να διδάξει, αν και το κάνει καλά, γιατί η διδασκαλία του δημιουργεί τρόμο. Έχει φτάσει να κάνει 8 ώρες μάθημα πιάνου, γιατί δεν τον απασχόλησε ποτέ το ρολόι και η συμβουλή που θα έδινε γενικώς… είναι να μην κριτικάρουμε τους άλλους, παρά μόνο να βλέπουμε μέσα μας. Μέσα σε όλα, εκείνος περιμένει το 2021 σχεδόν σαν… επανάσταση, όπου θα χρειαστεί να μετακομίσει στην Αθήνα για να συνεργαστεί με τον Μιχάλη Μαρμαρινό και την Εθνική Λυρική Σκηνή.

«Έχω συνηθίσει να ζω έξω, αλλά πάντα επιστρέφω στη Θεσσαλονίκη» αναφέρει ο ίδιος και μαζί με τον Θοδωρή Πατσαλίδη στο βιολί, τον Θύμιο Ατζακά στην ηλεκτρική κιθάρα, τον Παύλο Γεωργιάδη στο κοντραμπάσο, τον James Wylie στο σαξόφωνο και τον Γιώργο Κλούντζο-Χρυσίδη στα ντραμς θα μας υποδεχθούν ως “Blindsight” στο Duende, έχοντας κάνει πάνω από 1,5 χρόνο πρόβες, έχοντας ιδέες, έχοντας λαχτάρα να ακουστούν στο ελληνικό κοινό και να εξελίξουν, διορθώσουν, απογειώσουν όσα κάνουν.

blindsight

«Στην αυτοσχεδιαζόμενη μουσική βρίσκω το σπίτι μου»

«Κάναμε την πρώτη μας συναυλία το περασμένο καλοκαίρι στο Πήλιο. Έχουμε ηχογραφήσει μόνο ένα κομμάτι που είναι 18 λεπτά. Δεν είμαστε συγκρότημα που έχει φωνητικά, αλλά σκεφτόμαστε κάποια guests στο μέλλον. Εγώ προσωπικά ήθελα να είναι ρυθμικό από την αρχή. Ο κόσμος να στέκεται, να μην κάθεται, να χορεύει. Είναι όμως και αρκετά πειραματικό. Αυτή όμως είναι γενικά η “γλώσσα” που εγώ χρησιμοποιώ στην μουσική» αναφέρει ο Αντώνης Ανισέγκος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την αγάπη του για πολλά πράγματα παράλληλα.

«Παίζω συχνά διαφορετικά όργανα, πληκτροφόρα πάντα, αλλά εδώ και οκτώ χρόνια έχω επενδύσει στο ηλεκτρονικό ύφος. Κι αυτό συνέβη από ανάγκη, γιατί έτσι είναι το Βερολίνο. Αυτό που αγαπώ εδώ, είναι η αυτοσχεδιαζόμενη μουσική σκηνή, που δεν την βρίσκεις αλλού. Αν αυτή υπήρχε στη Θεσσαλονίκη, θα ζούσα εκεί σίγουρα. Επειδή δεν την έχει όμως αυτή τη μουσική η Θεσσαλονίκη, δεν την καλεί κιόλας, ενώ στην Αθήνα λόγω περιοδειών κάποιων μουσικών είναι πιο γνωστή» επισημαίνει.

Όσο για το Βερολίνο; «Έχουν δημιουργηθεί πολλοί χώροι που μεταμορφώνονται σε σκηνές. Δεν υπάρχουν πολλά πιάνα. Στους μικρούς χώρους δεν είναι εύκολο. Δοκίμασα να παίξω ακορντεόν, αλλά ηλεκτρικό πιάνο δεν θέλησα ποτέ να παίξω. Κάποια στιγμή κατέληξα στα ηλεκτρονικά! Πέρασα πρώτα από την noise σκηνή και σε συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Μετά συνέχισα κάνοντας την μουσική επένδυση σε χορευτικές ομάδες. Κατά κάποιον τρόπο ανήκω στην σκηνή του Βερολίνου και ειδικά της σύγχρονης μουσικής. Κάνω βέβαια και κάποιες κλασικές συναυλίες. Σίγουρα όμως στην αυτοσχεδιαζόμενη μουσική βρίσκω το “σπίτι” μου, καθώς και σε κάποια ήδη ηλεκτρονικής μουσικής».

αντωνης-ανισεγκος 4

«Έχουμε μια δυνατότητα να καταλαβαίνουμε εύκολα και να νιώθουμε τις καταστάσεις στην Ελλάδα»

Ο Αντώνης νιώθει τυχερός που δεν χρειάστηκε να κάνει άλλες δουλειές στο Βερολίνο, προκειμένου να υπηρετήσει την τέχνη του στην “καρδιά” της Ευρώπης. Τώρα έχει ενδοιασμούς για το αν το Βερολίνο είναι η “Γη της Επαγγελίας”, που κάποιοι μουσικοί ονειρεύονται. «Πρέπει κανείς να ξέρει τι θέλει να κάνει και για ποιον λόγο πηγαίνει κάπου. Αν πάει για να πάρει ιδέες και να σκεφτεί τι μπορεί να προκύψει τοτε να κάτσει εκεί που είναι, γιατί και εδώ είναι πολύ δύσκολα… δύσκολα και άσχημα. Σχεδόν καλύτερα περνάει κανείς στην Ελλάδα απ’ ότι εδώ. Στο Βερολίνο ζουν επί δεκαετίες σε ένα τετραγωνάκι σα να είναι φυλακισμένοι. Καμία Χαλκιδική δεν υπάρχει να τους σώσει. Βαλτώνει κανείς εύκολα στο Βερολίνο αν η ζωή δεν του επιτρέπει να βγαίνει κάθε τόσο» διευκρινίζει ο Έλληνας μουσικός και μιλά για την Ελλάδα μέσα από τις δικές του αμέτρητες εμπειρίες.

«Η εικόνα που έχω για τους ανθρώπους που ζουν στην Ελλάδα είναι από τις καλύτερες. Μου λείπει αυτό. Τα μάτια, η έκφραση, η δοτικότητα. Έχουμε μια δυνατότητα να καταλαβαίνουμε εύκολα και να νιώθουμε τις καταστάσεις στην Ελλάδα. Εδώ δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να ανοιχτούν πολύ. Αυτό το απρόσωπο βέβαια είναι και αυτό που μου αρέσει. Βγαίνεις από το σπίτι σου και είσαι ανώνυμος. Ο καθένας περπατάει και είναι μόνος του κι αυτό είναι και το επικίνδυνο στο Βερολίνο. Στην Ελλάδα νιώθω πολλές φορές ότι όλοι σκέφτονται το ίδιο. Είναι η μέρα του πρωταθλήματος, είναι η μέρα των εκλογών, είναι η μέρα της στάσης εργασίας. Έχουμε συλλογικότητα κι αυτή είναι η παγίδα μας. Αν όλοι αναστατώνονται με κάτι, θέλω κι εγώ να αναστατωθώ» εξομολογείται ο Αντώνης Ανισέγκος, που είναι μανιακός με την πρωινή ευταξία. Θέλει τρεις ώρες δικές του πριν να φύγει από το σπίτι για να πάει στην πρόβα και να κυλήσει ομαλά η υπόλοιπη μέρα γεμάτη με ραντεβού, μελέτη, δημιουργία.

αντωνης-ανισεγκος 3

«Νομίζω ότι η παραδοσιακή μουσική είναι η πιο κοντινή αναπαράσταση της φύσης»

Μπορεί να έχει κλασική μουσική παιδεία, αλλά αγαπά να εξερευνά νέες συχνότητες και να “εθίζεται” σε αυτές. Μέταλ με γεύση από Feeling B -προπομπός των Rammstein- και μπόλικη παραδοσιακή μουσική από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας τον συναρπάζουν.

«Ακούω πολύ μέταλ. Οι οπαδοί, οι μουσικοί μου αρέσουν πολύ. Ενδιαφέρεται ο κόσμος για το κάθε τι καινούργιο και το κοινό είναι πολύ καθαρό. Με τρομάζουν βέβαια κάποια μέταλ συγκροτήματα που φαίνονται ναζιστικά. Γενικά όμως ακούω πολλά πράγματα. Μου αρέσει πολύ η ελληνική παραδοσιακή μουσική, αλλά αυτό είναι και το κόμπλεξ μου, γιατί δεν κατέχω τίποτα από εκείνη και γι’ αυτό φταίει το όργανο που παίζω. Πρέπει να μάθω από την αρχή και είμαι τεμπέλης. Συνεργάζομαι συχνά με παραδοσιακούς μουσικούς από Ελλάδα, Τουρκία κλπ. Έρχομαι σε επαφή με τέτοιον κόσμο. Νομίζω ότι η παραδοσιακή μουσική είναι η πιο κοντινή αναπαράσταση της φύσης… έχει βγει από την φύση του ανθρώπου. Σχεδόν μεταφυσική μου φαίνεται» υπογραμμίζει ο ίδιος.

Η γνώμη του κόσμου; Τον ενδιαφέρει από απλή περιέργεια. Την κριτική άλλωστε την δέχεται, γιατί όπως λέει “παντού υπάρχει αλήθεια και δεν υπάρχει όμως απόλυτη αλήθεια”. «Ασκώ κριτική αλλά μέσα μου. Καθένας πρέπει να το κάνει για τον ευατό του. Από εκεί ξεκινούν όλα και εκεί τελειώνουν. Γιατί να κριτικάρεις κάποιον; Εσύ φταις άλλωστε. Αν κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του από την οποία εξαρτάσαι, φταις εσύ που εξαρτάσαι και πρέπει να βρεις έναν τρόπο να απεμπλακείς».

αντωνης-ανισεγκος-μαθητες

Κι αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο λόγος που έχει έρθει σε αυτόν τον κόσμο ο Αντώνης Ανισέγκος… είναι απλό και μαγικό. «Μου αρέσει να σπέρνω έναν σποράκο κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα, έστω κι αν είναι 1-2 άτομα που επηρεάζονται. Θέλω να μιλάω μετά τις εμφανίσεις πάντα ανοιχτά. Έτσι ξεκίνησα κι εγώ, μέσα από κάποιες εμπειρίες που γνώρισα» καταλήγει ο Θεσσαλονικιός μουσικός.

Εδώ θα γνωρίσετε τον Αντώνη Ανισέγκο και τους “Blindsight”!

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top