Και να που έφτασε και η 8 Μάρτη. Ημέρα τιμής στη γυναίκα, στους αγώνες της, στον πόνο της, στην αγωνία να κατακτήσει μια θέση κάτω από τον ίδιο ήλιο ενάντια σε όλους αυτούς που αποφάσιζαν και αποφασίζουν για μας δίχως εμάς. Ημέρα συνεχών ανένδοτων αγώνων διασφάλισης των αυτονόητων για κάθε γυναίκα αυτής της γης!
Η σημερινή ημέρα τιμής στη γυναίκα, δεν είναι μέρα χαράς. Για την Ελλάδα δεν είναι μόνο μια μέρα μνήμης και τιμής στους αγώνες που έδωσαν χιλιάδες γυναίκες, για να κατακτήσουμε μια θέση κάτω από τον ήλιο… Ούτε μια ημέρα χαμογελαστή για τις Ελληνίδες γυναίκες, για τις Ελληνίδες μάνες που έχασαν τα βλαστάρια τους με έναν τόσο τραγικό και αιφνίδιο τρόπο.
Όσο κι αν προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη, δεν μπορώ. Η έξωθεν καλή μαρτυρία της εικονικής πραγματικότητας, δεν αφορά την γυναίκα του χθες του σήμερα του αύριο. Χωρίς να θέλω να τα ισοπεδώσω όλα και όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται, οι φιέστες και οι συγκεντρώσεις τιμής, έχουν καταλήξει, δυστυχώς, να είναι κοινωνικές εκδηλώσεις χαράς, φωτογράφισης, προβολής και δημοσιότητας.
Ο φεμινισμός έχει πάρει πλέον μια άλλη εννοιολογική σημασία που δεν έχει σχέση με αγώνες και τιμές. Δεν αφορά στην μάνα, στην εργαζόμενη, σ αυτήν που έχασε το παιδί της, σ αυτήν που πολεμάει με τον καρκίνο, σ αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, σ αυτήν που φροντίζει τον άρρωστο σύζυγο, την μάνα , τον πατέρα, σ αυτή που προσπαθεί για την οικογένεια της δίχως να υπολογίσει τα δικά της θέλω…
Ισότητα των δύο φύλλων…
Σε ποιόν τομέα; Στον εργασιακό; Στον κοινωνικό; Στον πολιτικό; Στον μισθολογικό; Στης καριέρας; Στου οικογενειακού περιβάλλοντος;
ΟΧΙ… Δεν υπάρχει ισότητα, δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες…. Οι εργοδότες σε ρωτούν πρώτα αν είσαι παντρεμένη, αν σκοπεύεις να παντρευτείς, αν έχεις παιδιά κι αν σκοπεύεις να κάνεις……
ΟΧΙ δεν υπάρχει κράτος πρόνοιας και ισότητας για την γυναίκα εργαζόμενη, για την χήρα, για την μονογονέα, για την γυναίκα που μεγαλώνει ένα παιδί ΑμεΑ , για την κακοποιημένη γυναίκα, για τη γυναίκα που έχει το ίδιο πτυχίο και τα ίδια ουσιαστικά προσόντα με έναν άντρα…
ΟΧΙ δεν είναι φεμινισμός…. Η πλαστική ομορφιά , η επιτηδευμένη περιποίηση, το ντύσιμο σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας, το my style rocks, οι μοναχικές αποδράσεις, οι τηλεοπτικές εκπομπές που προβάλλουν με επιτυχία και τηλεθέαση, την υποτίμηση του γυναικείου φύλλου…
ΟΧΙ δεν έχουμε κατακτήσει αυτά που δικαιούμαστε ως γυναίκες . Όταν οι γυναικοκτονίες είναι πλέον καθημερινές. Όταν οι κακοποιημένες γυναίκες εξακολουθούν να ανέχονται τους θύτες τους. Όταν δεν υπάρχουν κρατικές δομές και υπηρεσίες για να τις στηρίξουν. Όταν όλες οι υπηρεσίες πρόνοιας έχουν μετακυλιστεί σε ΜΚΟ και οικονομικά συμφέροντα. Όταν όλες εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Όταν τα λόγια δεν συμβαδίζουν με αγώνες…
Αν όλες εμείς δεν αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας , αν δεν ενώσουμε τις φωνές μας , αν δεν δώσουμε παιδεία στα παιδιά μας, αν δεν απαιτήσουμε καλύτερο σύστημα εκπαίδευσης, αν δεν τα μάθουμε ιστορία, αν δεν τα δώσουμε αρχές, αν δεν κατανοήσουν την έννοια της λέξης σεβασμός….
Τότε θα εξακολουθήσουμε να συμμετέχουμε σε φιέστες χωρίς νόημα, χωρίς να έχουμε δώσει το στίγμα της αληθινής ΙΣΟΤΗΤΑΣ που εμπεριέχει πρωτίστως τον σεβασμό από όλους προς όλους!
Γυναίκα, μάνα, σύζυγος, σύντροφος, εργαζόμενη, αγωνίστρια, ηρωίδα , νοικοκυρά… Γυναίκα, η ίδια η ζωή……
Γυναίκα, η μόνη που μπορεί να επιλύει προβλήματα να δίνει γρήγορες και έξυπνες λύσεις , να στηρίζει, να προσπαθεί να αγωνίζεται…….
Χρόνια καλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου, σ έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο….. Τα θεμέλια υπάρχουν από τον Ανδρέα Παπανδρέου …….Από εμάς εξαρτάται…
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
*Η Ελένη Χριστιά είναι υποψήφια ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ Α΄ Εκλογικής Περιφέρειας ν. Θεσσαλονίκης
(Φωτογραφία από την προσωπική σελίδα της Ελένης Χριστιά στο facebook)
