Σεισμός Τουρκία: Τρομακτική η δόνηση και η ακολουθία-Καμία ένδειξη «αφύπνισης» ελληνικών ρηγμάτων

Για έναν τρομερό σεισμό και μια εξίσου τρομακτική σεισμική ακολουθία στην Τουρκία και τη Συρία που ενεργοποίησε τμήματα του ρήγματος της Ανατολικής Ανατολίας μέχρι και 300χλμ. έκανε λόγο μιλώντας στο GRTimes, ο καθηγητής Νεοτεκτονικής και Παλαιοσεισμολογίας στο Τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος εμφανίστηκε καθησυχαστικός αναφορικά με το ενδεχόμενο ενεργοποίησης ρηγμάτων στην Ελλάδα.

«Άπαντες παρακολουθούμε τα διεθνή ΜΜΕ και το τουρκικό πρακτορείο προσπαθώντας να αλιεύσουμε τις επιστημονικές εκείνες ειδήσεις που μας βοηθούν στην έρευνα. Ο κύριος σεισμός μεγέθους 7,8 βαθών της Κλίμακας Ρίχτερ, ενεργοποίησε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ρήγματος της Ανατολικής Ανατολίας το οποίο στην ξηρά έχει μήκος 700 χιλιόμετρα. Τμήματα αυτού του ρήγματος ενεργοποιήθηκαν σε μήκος τουλάχιστον 300 χιλιομέτρων» σημείωσε ο καθηγητής στο GRTimes.

«Είναι δε εντυπωσιακό» πρόσθεσε «ότι αμέσως μετά τον κύριο σεισμό, ακολούθησε μετασεισμός 6,7 Ρίχτερ, ενώ το μεσημέρι σημειώθηκε ένας ακόμη εξίσου ισχυρός σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, ο οποίος είχε ως επίκεντρο έναν άλλο κλάδο του ρήγματος. Οι μετασεισμοί είναι πάρα πολλοί και κυμαίνονται από 5 έως 6 ή από 4 έως 5 Ρίχτερ».

Αναφερόμενος στο ρήγμα της Ανατολικής Ανατολίας, ο κ. Παυλίδης συμπλήρωσε πως «έχει μεγάλο ιστορικό. Το γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι, διότι μόνο τα τελευταία 25 χρόνια έχει δώσει πολλούς και μεγάλους σεισμούς, όπως το 1998 στα Άδανα, όπως το 2003, όπως το 2010, αλλά και το 2020 οπότε έδωσε ένα 6,8 στο Ελαζίζ. Και τότε ήταν χειμώνας, Ιανουάριος».    

«Η σεισμική ακολουθία που σημειώνεται τώρα, είναι τρομακτική. Εκτείνεται σε μια μεγάλη έκταση κυρίως προς την πλευρά της Τουρκίας και οφείλεται στην κίνηση του ρήγματος και τη σύγκρουση της Αραβικής Λιθοσφαιρικής Πλάκας που κινείται προς τα Βόρεια συμπιέζοντας την πλάκα της Ανατολίας. Εκεί έκανε μία πλευρική κίνηση, με αποτέλεσμα στο επίκεντρο του σεισμού να σημειωθεί μετακίνηση μερικών μέτρων στα πετρώματα.  

Να σημειωθεί δε, ότι τμήματα αυτού του ρήγματος κινούνται το πολύ μέχρι 6 χιλιοστά τον χρόνο. Πρόκειται για μια πάρα πολύ σημαντική τεκτονική κίνηση του ρήγματος της Ανατολικής Ανατολίας που ξεκινά από από τον κόλπο της Αλεξανδρέτας (Ισκέντερουμ), κινείται Βόρεια Ανατολικά και φτάνει στην άλλη μεγάλη δομή της Τουρκίας, το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας».

Ο σεισμός στη θάλασσα του Μαρμαρά

Το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας είναι αυτό που έδωσε το 1999 τον μεγάλο σεισμό στη θάλασσα του Μαρμαρά στο Ισμίτ, λίγο πριν τον δικό μας μεγάλο σεισμό στην Αθήνα. Είχε μέγεθος 7,5 βαθμούς της Κλίμακας Ρίχτερ  και προκάλεσε «17.500 θύματα. Τουλάχιστον αυτά ανακοινώθηκαν επισήμως. Παράλληλα έβαλε σε υπερένταση την Πολιτική Προστασία της Τουρκίας και όλους τους επιστήμονες του κόσμου. Ξέρετε γίνεται πολύ μεγάλη έρευνα, πολύ καλά χρηματοδοτούμενη  και σε πολλά συνέδρια ανακοινώνονται τα αποτελέσματά της. Διότι, αυτό είναι το σημείο που φοβάται πιο πολύ η Τουρκία για μεγάλο σεισμό. Η θάλασσα του Μαρμαρά».

«Το εν λόγω ρήγμα φτάνει μέχρι την τάφρο του Βορείου Αιγίου, αλλά ευτυχώς για εμάς το τμήμα αυτό είναι υποθαλάσσιο και οι μεγάλοι σεισμοί σημειώνονται μακριά από κατοικημένες περιοχές και δεν έχουν τέτοιες συνέπειες» υπογραμμίζει ο κ. Παυλίδης.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις ενεργοποίησης ελληνικών ρηγμάτων

Σε ερώτηση για το αν καταστροφικός σεισμός μπορεί λόγο μεγέθους να επηρεάσει τα ρήγματα που υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο, ο καθηγητής Νεοτεκτονικής και Παλαιοσεισμολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου τονίζει στο GRTimes πως «αν και όλα αυτά τα ρήγματα της Μικρασίας και του Αιγαίου αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, αλληλοεξερτώνται και αλληλοεπηρεάζονται μόνο σε ιστορικό και γεωλογικό χρόνο. Γι’ αυτό και προς το παρόν δεν υπάρχει καμία ένδειξη δραστηριοποίησης ρηγμάτων των δικών μας περιοχών».

Ανάλογος μόνο ο σεισμός Αμοργού – Σαντορίνης

Επιπλέον αναφερόμενος στο αν μπορούν τα ρήγματα της Ελλάδας να δώσουν έναν τόσο ισχυρό σε μέγεθος σεισμό, ο κ. Παυλίδης σημειώνει ότι «έχουν υπάρξει μεγάλα μεγέθη στο παρελθόν, όπως ο σεισμός του Βορείου Αιγαίου ή ο σεισμός της Αμοργού – Σαντορίνης το 1956, ο οποίος ήταν 7,5 Ρίχτερ και αποτελεί τον ισχυρότερο σεισμό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη του 20^ου αιώνα.  Στις αρχές επίσης του ίδιου αιώνα είχαμε σεισμό 7,4 Ρίχτερ στην Βουλγαρική Κρέσντα η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στα ελληνικά σύνορα. Επίσης νότια της Κρήτης στο ονομαζόμενο ελληνικό τόξο έχουν καταγραφεί μεγάλοι σεισμοί, αλλά και σε αυτή την περίπτωση οι κατοικημένες περιοχές είναι πολύ μακριά».

Μπορούν να αντέξουν τα ελληνικά κτίρια ανάλογου μεγέθους σεισμούς;

Ένα ερώτημα που κυριαρχεί πάντως, εδώ και πολλά χρόνια και ειδικότερα μετά τον μεγάλο σεισμό της Τουρκίας, είναι εάν τα ελληνικά κτίρια μπορούν να αντέξουν σε ανάλογου μεγέθους σεισμικές δονήσεις.

«Κοιτάξτε, στην Τουρκία παρόλο που επιστημονικά σε επίπεδο σεισμολογίας έχουν προχωρήσει πολύ, υπάρχουν ακόμη πάρα πολλά κτίρια είτε αυθαίρετα, είτε κακοκατασκευασμένα και ειδικότερα σε αυτές τις περιοχές του σημερινού σεισμού, όπου κυριαρχεί η φτώχεια. Αυτά τα κτίρια ήταν και θα παραμείνουν ευάλωτα.

Στην Ελλάδα ευτυχώς μετά το 1959 αλλά πολύ περισσότερο μετά το 1982 τα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί είναι πολύ καλές κατασκευές και το έχουν αποδείξει σε πολλούς σεισμούς που έχουν σημειωθεί στον ελληνικό χώρο. Απλώς οι μηχανικοί και ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, εφιστά την προσοχή στα παλιά κτίρια, τα οποία πρέπει να ελεγχθούν και σε πολλές περιπτώσεις να ενισχυθούν σε αντισεισμικό επίπεδο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: