Σπάσε τη σιωπή, μίλα για την ταυτότητα σου!

Σπάσε τη σιωπή, μίλα για την ταυτότητα σου!

Ρεπορτάζ: Δέσποινα Αθανασιάδη

Η Άννα Απέργη, ξεκίνησε τη μεταβολή των στοιχείων των εγγράφων της στα τέλη του 2018 και πήρε ημερομηνία δικάσιμου στο Ειρηνοδικείο Αθηνών για τις 8 Οκτωβρίου 2019. Σήμερα, δεν έχει εκδοθεί η απόφαση του Ειρηνοδικείου, με συνέπεια να έχει ακόμη την ταυτότητα με τα στοιχεία που αναγράφηκαν κατά τη γέννησή της αντιμετωπίζοντας αρκετά προβλήματα στη καθημερινότητα της.

Αυτή ήταν μόνο μία από τις δεκάδες περιπτώσεις που μπορεί να συναντήσετε μιλώντας με τρανς άτομα. Παρόλο που υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, τα «κενά» που εντοπίζονται σε αυτό είναι πολλά με αποτέλεσμα να βρίσκεται πολύ μακριά από τα Ευρωπαϊκά πρότυπα. Το GRTimes.gr μίλησε με την κα Μαρίνα Γαλανού Πρόεδρο του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών και την κα Άννα Απέργη, Διευθύντρια του ΣΥΔ και Υπεύθυνη Ενδυνάμωσης Τρανς και ΛΟΑΤΚΙ Προσώπων με αφορμή τη διεθνή ημέρα κατά της ομοφοβίας, τρανσφοβίας και αμφιβοβίας και την καμπάνια του ΣΥΔ, «Σπάμε τη σιωπή – Breaking the silence».

Τα «κενά» του νόμου

Όπως σημειώνει η κα Απέργη η διαδικασία μεταβολής στοιχείων είναι «δικαστική. Αυτό σημαίνει αυτόματα ότι είναι χρονοβόρα και επιπλέον κοστίζει πάρα πολλά για έναν τρανς άνθρωπο, οπότε δεν είναι και προσβάσιμη. Όταν αναφερόμαστε στους τρανς ανθρώπους μιλάμε για την πιο αποκλεισμένη ομάδα από τον χώρο της εργασίας και όχι μόνο». Αξίζει να σημειωθεί δε πως από το νόμο εξαιρούνται τα έγγαμα τρανς πρόσωπα, δεν μεταβάλλεται η ληξιαρχική πράξη γέννησης πιθανού τέκνου, υπάρχει ηλικιακό όριο, ενώ δεν συμπεριλαμβάνονται στον νόμο τα μη-δυαδικά (non-binary), αλλά και τα ίντερσεξ πρόσωπα, καθώς επίσης και οι τρανς πρόσφυγες.

Γιατί είναι τόσο σημαντική αυτή η μέρα;

Σίγουρα, οι μέρες που είναι αφιερωμένες σε κάτι είναι πολλές, όμως η κα Γαλανού ποτέ δεν αναρωτήθηκε αν χρειάζεται ο κόσμος μία διεθνή ημέρα που να είναι αφιερωμένη σε οποιονδήποτε τομέα που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Πιστεύω ότι πάντα πρέπει να αναζητούμε αφορμές να μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πολλοί πιστεύουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν κάποιες υποομάδες πληθυσμού, αν και ακόμη κι έτσι να ήταν, πάλι το ίδιο θα ίσχυε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, όμως, αφορούν όλους μας. Κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Επί παραδείγματι, η ελευθερία του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι, η ελεύθερη έκφραση ιδεών, το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και στην απαγόρευση της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση και στην απαγόρευση των διακρίσεων κ.α μας αφορούν όλους. Πρέπει πάντα να μιλάμε για όλα αυτά και τίποτε δεν πρέπει να θεωρούμε αυτονόητο», τονίζει η κα Γαλανού.

Από την άλλη η κα Απέργη εύχεται ο κόσμος μας να ήταν «αγγελικά πλασμένος» και να μην χρειαζόταν τώρα να μιλάμε για Ημέρα Κατά της Ομοφοβίας, Τρανσφοβίας και Αμφιφοβίας, για Ημέρα Μνήμης Τρανς για την Ημέρα των Ρομά κλπ. Όμως, όπως καταλήγει, «δεν είναι».

«Η σημερινή ημέρα έχει ως σκοπό την ανάδειξη των πολλαπλών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εξακολουθούν να υφίστανται τα ΛΟΑΤΚΙ πρόσωπα, αλλά και την ενδυνάμωση της αισθητοποίησης της ευρύτερης κοινωνίας για τις διακρίσεις που υφίστανται αυτά τα πρόσωπα για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, έκφρασης, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου», σημειώνει η κα Απέργη.

Τα LGBTI άτομα εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις σε όλα τα πεδία

Όπως τονίζει η Πρόεδρος του ΣΥΔ η διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας και της αμφιφοβίας είναι απαραίτητο να υπάρχει διότι σύμφωνα με καταγραφές διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών, η υποομάδα των LGBTI ανθρώπων, λόγω αρνητικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αλλά και παγιωμένων αρνητικών αντιλήψεων, εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις σε όλα τα πεδία.

Ένα απλό παράδειγμα, τροφή για σκέψη, που αποδεικνύει το παραπάνω γεγονός είναι ότι αν δείτε ένα ετερόφυλο ζευγάρι πιασμένο χέρι-χέρι ή να εκφράζει την αγάπη και τη συντροφικότητά του με μία αγκαλιά ή ένα φιλί, είναι σπάνιο να διαμαρτυρηθεί κάποιος. Αυτό δεν συμβαίνει όμως με το ομόφυλο ζευγάρι.

«Συχνά αρχίζουν τα αρνητικά σχόλια, άλλες φορές κακεντρεχή σχόλια, κάποιες φορές έχουν εκφραστεί και βίαιες ρατσιστικές συμπεριφορές. Αυτή η απλή έκφραση συντροφικότητας ή αγάπης, δηλαδή, η ανάγκη που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως του φύλου ή του σεξουαλικού προσανατολισμού, όχι μόνο δεν θεωρείται αυτονόητη, αλλά γίνεται αιτία διάκρισης, ακόμη και ρατσιστικών συμπεριφορών» σημειώνει η κα Γαλανού και προσθέτει ότι αυτό επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο εργασιακό κομμάτι παρόλο που υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την άνιση μεταχείριση και τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου.

Ακόμη, οι καταγραφές του Δικτύου κατά της Ρατσιστικής Βίας, κάθε χρόνο, δείχνουν ότι τα ποσοστά περιστατικών διακρίσεων ή και βίας για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, εξακολουθούν να παραμένουν ιδιαίτερα υψηλά. «Για όλα αυτά αν δεν υπήρχε ακόμη διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας, της αμφιφοβίας και της τρανσφοβίας, σίγουρα θα έπρεπε να την εφεύρουμε, και ακόμη περισσότερο, να μιλάμε κάθε μέρα γι’ αυτά τα θέματα, ώστε να ευαισθητοποιείται περισσότερο η κοινωνία μας», λέει η κα Γαλανού.

«Σπάμε τη σιωπή – Breaking the silence»

Η καμπάνια «Σπάμε τη σιωπή – Breaking the silence» υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, λόγω της πανδημίας της covid-19 είναι μόνο διαδικτυακή και έχει ως στόχο τα LGBTI άτομα να σπάσουν τη σιωπή της και να αφήσουν πίσω τον φόβο και τον δισταγμό που τους έχουν προκληθεί λόγω όλων αυτών των αρνητικών στερεοτύπων και των προκαταλήψεων και των διακρίσεων που υφίστανται, και που τα συναντούν από πολύ μικρή ηλικία, στο σπίτι, στο σχολείο, από τη εφηβική τους  ηλικία. Επίσης, η καμπάνια έχει ως απώτερο σκοπό να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία για τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι LGBTI και ιδιαίτερα οι τρανς άνθρωποι.

«Η φωνή τους, ακόμη κι όταν είναι ανοικτοί σε σχέση με τη σεξουαλικότητα ή την ταυτότητα φύλου τους, συχνά δεν ακούγεται όσο δυνατά πρέπει. Και όλο αυτό συμπιέζει τα LGBTI άτομα. Δεν είναι τυχαίο, ας πούμε, ότι τα ποσοστά ή σκέψεων για  αυτοκτονία, είναι ιδιαίτερα υψηλά ανάμεσα στα LGBTI άτομα. Ούτε είναι τυχαίο, όπως καταγράφεται επί παραδείγματι στην έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, ότι τα LGBTI άτομα απαντούν σε σχετική ερώτηση ότι αντιμετωπίζουν αρνητικές συμπεριφορές και -στην πλειοψηφία τους- δεν αισθάνονται ιδιαίτερα ασφαλείς στο σχολείο τους.  Και τα ποσοστά αυτά είναι ακόμη πιο υψηλά στα τρανς και φυλοδιαφορετικά άτομα», τονίζει η κα Γαλανού.

«Κανένας μόνος»

Το μήνυμα που θέλει να στείλει η κα Γαλανού για τη διεθνή ημέρα κατά ομοφοβίας, τρανσφοβίας & αμφιφοβίας έχει τρία επίπεδα. Το πρώτο απευθύνεται εντός της κοινότητας, το δεύτερο απευθύνεται στην κοινωνία και το τρίτο στην πολιτεία. Η κα Απέργη αναφέρεται στη καμπάνια «Σπάμε τη Σιωπή» λέγοντας ότι πρέπει η φωνή των τρανς ατόμων να ακουστεί πιο δυνατά. 

Απευθυνόμενη στα LGBTI άτομα η πρόεδρος του ΣΥΔ, λέει πως «κανείς δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ή να αισθάνεται μόνος. Πρέπει να μιλάμε για όλα αυτά. Κάθε άτομο στο βαθμό που μπορεί βέβαια, να μιλά, να καταγγέλλει πιθανές κακοποιητικές ή ρατσιστικές συμπεριφορές». Η κα Απέργη σε αυτό το σημείο, αναφέρει ότι «φέτος σπάμε την σιωπή μας κάνοντας την φωνή μας να ακουστεί ακόμη πιο δυνατά ώστε να ενδυναμώσει περαιτέρω τα ΛΟΑΤΚΙ αδέρφια μας που δεν κατάφεραν να γνωστοποιήσουν την ταυτότητα φύλου τους ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό».

Όσον αφορά την κοινωνία η κα Γαλανού αναφέρει πως προφανώς δεν πρόκειται να αλλάξουν από τη μία μέρα στην άλλη οι αρνητικές προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, ωστόσο «τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, αν σιωπήσουμε ή αδρανοποιηθούμε. Χρειάζεται συνεχής ενεργοποίηση, ώστε σιγά-σιγά να υπάρξει περισσότερη ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, ώστε οι συνειδήσεις να αλλάξουν στο μέλλον».

Τέλος η κα Γαλανού στέλνει σήμα και στην Πολιτεία «ότι πρέπει να βελτιώσει τις νομοθεσίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες των LGBTI ατόμων. Η νομοθεσία απαγόρευσης των διακρίσεων, πχ πρέπει πέραν της εργασίας, να επεκταθεί σε όλα τα πεδία: την παιδεία, την υγεία, τη στέγαση (συχνά πολλοί αρνούνται να ενοικιάσουν ένα σπίτι σε ένα τρανς άτομο), παντού. Να βελτιωθεί η αντιρατσιστική νομοθεσία, ώστε να μην τιμωρείται μόνο η υποκίνηση σε βία ή μίσος, αλλά ο ρατσιστικός λόγος αυτός καθ’ αυτός, να προστεθούν, ακόμη πεδία στη νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους. Ακόμη, να βελτιωθεί η νομοθεσία για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ώστε αφενός μεν να αρθούν οι περιορισμοί αφετέρου να γίνει εξωδικαστική η διαδικασία γιατί με αυτόν τον τρόπο αποκλείονται της διαδικασίας τρανς άτομα και αυτό αποτελεί διάκριση που έχει επιπτώσεις σε όλη τους την καθημερινότητα. Να αποκτήσουμε σαφείς διατάξεις για την αντιμετώπιση του μπούλινγκ στα σχολεία μας με σαφή αναφορά στο ομοφοβικό και τρανσφοβικό μπούλινγκ, και πολλά-πολλά ακόμη».

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top