Μερικές φορές αναρωτιέσαι πως ένα παιδί που ζει σε ένα σχετικά απομονωμένο χωριό μπορεί να πετύχει σημαντική επαγγελματική διαδρομή και ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας αυτής.
Ρεπορτάζ: Στρατής Λημνιός
Για τον Νίκο τα χρόνια που έζησε στην Καλλίφυτο ήταν ανέμελα και σίγουρα στο μυαλό του δεν είχε το όραμα να διαπρέψει στον τουρισμό καθώς ήθελε να γίνει γιατρός.
Το αγροτόπαιδο που βοηθά τον πατέρα του στις εργασίες είναι πεισματάρης, μελετηρός και πετυχαίνει την είσοδο του στην Ιατρική Αθηνών.
Έλα που όμως αλλιώς τα λογάριαζε, αλλιώς του βγήκαν. Τελειώνει την Ιατρική, κάνει το αγροτικό του αλλά… ιατρείο δεν ανοίγει. Του μπαίνει στο μυαλό να ασχοληθεί με επιχειρήσεις.
Βρίσκει έναν χώρο στο Μοναστηράκι στην Αθήνα και ανοίγει την πρώτη του επιχείρηση με ηλεκτρικά είδη.
Οι δουλειές πηγαίνουν καλά, η Ιατρική έχει φύγει από το κάδρο νύχτα δεν το συζητάμε αυτό, και το μικρόβιο του επιχειρείν έχει μπει για τα καλά μέσα του.
Ακολουθούν και άλλες επιχειρήσεις και βρίσκεται κάποια στιγμή να αναλάβει τον εκσυγχρονισμό ενός ξενοδοχειακού ομίλου. Αυτό είναι και το έναυσμα για τον επόμενο του στόχο που είναι η δημιουργία ξενοδοχειακού ομίλου με τη δική του υπογραφή.
Το ένα φέρνει το άλλο και με τον καιρό, με μεγάλη επιμονή και στοχοπροσήλωση καταφέρνει και καθιερώνεται στο χώρο των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων σε συνδυασμό πάντα και με τουριστικές επιχειρήσεις που τις τρέχει παράλληλα.
Όμως δε ξέχασε ποτέ το χωριό του, το σημείο αναφοράς για εκείνον. Την Καλλίφυτο.
Επέστρεψε και ανέλαβε μετά το θάνατο του θείου του την προεδρία του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αιμίλιος Καλαϊτζίδης”, χώρο στον οποίο έχει ήδη αφήσει το αποτύπωμα του με πρωτοβουλίες εκδηλώσεων σημαντικών που στόχο έχουν την ανάδειξη του τόπου του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
