«Ζωντανεύει» από σήμερα η Χαλκιδική, στις παραθεριστικές περιοχές που Θεσσαλονικείς και βορειοελλαδίτες έχουν εξοχικές κατοικίες. Άλλωστε, όπως λέγεται και μάλιστα δίχως υπερβολή, «η μισή Θεσσαλονίκη, έχει σπίτι στη Χαλκιδική».
Καλός και με το παραπάνω ο εισερχόμενος τουρισμός, αυτόν περιμένουν οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι και γενικότερα η οικονομία του νομού για να ανασάνει φέτος, αλλά η αρχή θα γίνει από τους Έλληνες που έχουν κάνει τη Χαλκιδική δεύτερο σπίτι τους.
Ως και το 65%-70% των κατοικιών στις παραλιακές οικιστικές περιοχές της Χαλκιδικής, είναι κατοικίες εξοχικές, κυρίως Θεσσαλονικέων, ενώ παραθεριστικά σπίτια, ως επί το πλείστον διαμερίσματα, έχουν αγοράσει Βούλγαροι, Σκοπιανοί, Σέρβοι, λίγοι Ρώσοι, όπως και Έλληνες που μετανάστευσαν και έχουν μόνιμο τόπο κατοικίας στη Γερμανία.
Το πόσο σημαντική είναι η συμβολή στην τοπική οικονομία, όσων έχουν επιλέξει τη Χαλκιδική για να κάνουν εκεί τη δεύτερη κατοικία τους, το εξοχικό τους, θα φανεί σήμερα Παρασκευή και αύριο Σάββατο, στις ε.ο. Θεσσαλονίκης- Μουδανιών και Θεσσαλονίκης- Πολυγύρου.
Όσο για τους Χαλκιδικιώτες, με ανοιχτές αγκαλιές περιμένουν τους Θεσσαλονικείς και τους βορειοελλαδίτες, οι οποίοι από σήμερα και με το άνοιγμα των διανομαρχιακών μετακινήσεων, «τα μαζεύουν» για την πρώτη έξοδο της φετινής σεζόν.
Κι’ όπως στο GRTimes.gr o πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής κ. Γιάννης Κουφίδης , το πρώτο βήμα στη φετινή θερινή σεζόν θα γίνει από τους Έλληνες, κυρίως αυτούς που έχουν δεύτερη κατοικία στο νομό και οι οποίοι αναγκάστηκαν λόγω των περιοριστικών μέτρων, να μείνουν μακριά από τα σπίτια τους για έξι γεμάτους μήνες. Η σεζόν ανοίγει με τους Έλληνες και εφ’ όσον ο νομός «πρασινίσει» , τότε επιχειρήσεις και επαγγελματίες μπορούν να ελπίζουν και στην έλευση ξένων.
Για τους Χαλκιδικιώτες, μία οικονομία κατά βάσει υπηρεσιών και αγροτοδιατροφική, ο Έλληνας και ο ξένος με σπίτι στο νομό, είναι κυριολεκτικώς «κεφάλαιο». Θα ανοίξουν τα κλειστά σπίτια, οι ιδιοκτήτες θα ψωνίσουν χρειώδη, θα βγούνε έξω για καφέ, για φαγητό, για διάφορες αγορές από τσιγάρα μέχρι παγωτά, εφημερίδες, αντιηλιακά. Θα έρθουν συγγενείς και φίλοι να τους επισκεφθούν, θα κατεβούν για μπάνιο, θα δουλέψουν τα “μπιτσόμπαρα”, θα κάνουν εκδρομές στο νομό, θα φουλάρουν τα αυτοκίνητα με καύσιμα.
Πάνω από 6.500 επιχειρήσεις συνδέονται με τον τουρισμό
Άλλωστε τα μισά μέλη του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, δηλαδή 6.500 – 7.000 επιχειρήσεις και επαγγελματίες, έχουν κάποια δραστηριότητα σχετική με τον τουρισμό, καταναλώσεις που σε μεγάλο βαθμό αφορούν και όσους έχουν δεύτερη κατοικία στο νομό.
Το GRTimes.gr προσπάθησε να βρει στατιστικά στοιχεία για τη δευτερεύουσα κατοικία στη Χαλκιδική, αλλά στάθηκε αδύνατο καθώς ακόμη δεν έχουν αναρτηθεί και όλοι οι πίνακες της Κτηματολόγιο Α.Ε. για τη συγκεκριμένη Περιφερειακή Ενότητα. Αλλά μπόρεσε να συγκεντρώσει εκτιμήσεις από εκπροσώπους φορέων, μηχανικούς, αυτοδιοικητικούς που ξέρουν τη Χαλκιδική σπιθαμή προς σπιθαμή.
Έτσι, εκτός από τον κ. Κουφίδη, το GRTimes.gr μίλησε με τον πολιτικό μηχανικό και επικεφαλής τεχνικής εταιρείας κ. Χρήστο Ψαλτίδη, με το δήμαρχο Σιθωνίας κ. Κυπαρρίση Ντέμπλα, με τον πολιτικό μηχανικό και τέως δήμαρχο Σιθωνίας κ. Γιάννη Τζίτζιο και με τον μεσίτη και αντιπρόεδρο του οικείου Συλλόγου κ. Κωνσταντίνο Καρούλη. Δυστυχώς δε στάθηκε δυνατή η επικοινωνία με τον δήμαρχο Νέας Προποντίδας, κ. Καρρά.
Αυτό στο οποίο όλοι οι ανωτέρω συμφωνούν, είναι, ότι η Χαλκιδική είναι ο νομός των εξοχικών κατοικιών. Δευτερεύουσες κατοικίες, διαμερίσματα και μικρές μονοκατοικίες σε οικισμούς, νόμιμους και παλαιότερα και πολλούς αυθαίρετους, ανεξάρτητες μονοκατοικίες, συγκροτήματα μεζονετών, βίλες πολυτελείς, τα πάντα όλα.
Παντού εξοχικές κατοικίες, πέριξ οικισμών, κοντά σε τουριστικά συγκροτήματα αλλά και απομακρυσμένες, μα συνήθως κοντά σε παραλίες. Πλην συγκεκριμένων μεγάλων οικιστικών συγκεντρώσεων που έχουν ντόπιους μόνιμους κατοίκους χειμώνα – καλοκαίρι και, εξαιρουμένων χωριών (Δημοτικών Διαμερισμάτω) όπου οι κάτοικοι έχουν κυρίως αγροτικές δραστηριότητες ή δουλεύουν στα μεταλλεία στα Β.Α. του νομού, συναντάς παντού παραθεριστικές κατοικίες.
Η δευτερεύουσα κατοικία και τα τουριστικά καταλύματα, έχουν αλλάξει την εικόνα της Χαλκιδικής. Ξεφύτρωσαν τις τελευταίες δεκαετίες μεγάλοι παραθεριστικοί οικισμοί, εκεί που παλαιότερα ήταν σχεδόν ερημιά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Παραλία Νικήτης, πολύ μεγαλύτερη από τον παλιό χωριό, τον Νικήτα, η Παραλία Φούρκας, αλλά και πάμπολλα εξοχικά στις περιοχές πλησιέστερα στο νομό Θεσσαλονίκης, όπως και στην Κασσάνδρα.
Σε ένα βαθμό, οφείλεται και στην έκταση του φαινομένου της δεύτερης κατοικίας, το ότι η Χαλκιδική φτάνει να έχει κατά τη θερινή περίοδο σχεδόν 1 εκατ. επισκέπτες, όταν ο μόνο πληθυσμός, βάσει της απογραφής του 2011, ήταν 111.000 κάτοικοι.
Εκεί που οι Χαλκιδικιώτες υπερτερούν αριθμητικά, σε σχέση με τους …»μέτοικους», είναι στις περιοχές που δεν έχει εκδηλωθεί ως τώρα τουριστικό ενδιαφέρον και φυσικά στην πρωτεύουσα του νομού, δηλαδή στον Πολύγυρο, στα Μουδανιά, στην Κασσανδρεία ή Βάλτα, στην Τρίγλια, στην Αρναία, στη Γαλάτιστα κ.αλ.
Αμέτρητοι οι παραθεριστικοί οικισμοί
«Στο Δήμο Νέας Προποντίδας αλλά και στην Κασσάνδρα, η δευτερεύουσα κατοικία είναι πανταχού παρούσα. Μονοκατοικίες, συγκροτήματα, οικισμοί. Οι οικισμοί είναι άπειροι, πάρα πολλοί σε εκτός σχεδίου περιοχές. Αμέτρητα τα εξοχικά από Ποτίδαια ως Σάνη, από Σωζόπολη ως Καλλικράτεια, από Καλλικράτεια ως Νέα Ηράκλεια.
«Υπάρχουν και πολλοί σχεδόν ημιμόνιμοι κάτοικοι στις παραπάνω περιοχές, συνταξιούχοι σήμερα που μένουν μεγάλο μέρος του χρόνου στα εξοχικά τους και κατεβαίνουν περιστασιακά στη Θεσσαλονίκη», είπε ο κ. Καρούλης.
Η Σιθωνία μπορεί να μην είναι Κασσάνδρα, ως προς τη δευτερεύουσα κατοικία αλλά έχει ίσως και το μεγαλύτερο παραθεριστικό οικισμό στη Βόρειο Ελλάδα ο οποίος και συνεχίζει να αναπτύσσεται προς την πλευρά της Μεταμόρφωσης, με πάρα πολλές νέες κατασκευές τουριστικών καταλυμάτων, τόνισε ο δήμαρχος Σιθωνίας κ. Κυπαρρίσης Ντέμπλας.
Ντέμπλας: Μεγάλη η πίεση στις υποδομές
«Περιμένουμε να έρθουν οι Θεσσαλονικείς που έχουν εξοχικά στη Σιθωνία γιατί τους προηγούμενους μήνες δεν περπατούσε ψυχή στους δρόμους. Η δεύτερη κατοικία ήταν που δημιούργησε μεγάλους παραθαλάσσιους οικισμούς, στη Νικήτη, τη Γερακινή, λιγότερο εκτεταμένους σε Τορώνη και Σάρτη. Σε περιοχές που υπάρχουν εξοχικά, οι δευτερεύουσες κατοικίες είναι πάνω από το 50% του συνόλου των υπαρχουσών.
«Βεβαίως και είναι σημαντική για την οικονομία της Χαλκιδικής η δευτερεύουσα κατοικία αλλά η πίεση που δέχονται οι υποδομές είναι τεράστια. Για παράδειγμα ο Βιολογικός της Νικήτης κατασκευάστηκε για να επεξεργάζεται λύματα πληθυσμού 10.000 ατόμων και ήδη φτάσαμε στις 25.000 ενώ ολοένα γίνονται και νέες κατασκευές», πρόσθεσε ο κ. Ντέμπλας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τέως δήμαρχος Σιθωνίας κ. Τζίτζιος, που είναι μηχανικός και διατηρεί τεχνικό γραφείο, εκτιμά ότι στις τουριστικού ενδιαφέροντος περιοχές η εξοχική κατοικία ξεπερνάει το 70%.
«Η ανοικοδόμηση που συμβαίνει αυτή την περίοδο στην Νικήτη είναι τρομερή, Βούλγαροι αγοράζουν σπίτια ακόμη και από τα μπετά», είπε ο κ. Ψαλτίδης εκτιμώντας ότι η εξοχική κατοικία σε περιοχές της Νέας Προποντίδας και της Κασσάνδρας, όπως Φλογητά, Καλλιθέα, Πολύχρονο, Ποτίδαια, Χανιώτη, Πευκοχώρι ξεπερνάει το 60%-65% των κατοικιών.
«Επίσης, πολλές δευτερεύουσες κατοικίες υπάρχουν στην Άφυτο αλλά και στο Δήμο Πολυγύρου, στις Καλύβες Πολυγύρου και στα Ψακούδια. Παρατηρούμε επίσης ότι στα Μουδανιά, όπου το 90% των κατοικιών είναι πρώτες κατοικίες, υπάρχει ζήτηση για αγορά εξοχικών κατοικιών από ξένους».
Ο κ. Ψαλτίδης αναφέρθηκε και στα πάρα πολλά αυθαίρετα εξοχικά που κτίσθηκαν στις προηγούμενες δεκαετίες, με τη μέθοδο της «μπακλαβοποίησης» μεγάλων αγροτεμαχίων. Μεγάλα αγροτεμάχια , κατακερματίζονταν σε τμήματα των 300 τ.μ. και σε αυτά κτίζονταν , παράνομα, παραθεριστικές κατοικίες.
«Πολλοί ιδιοκτήτες τέτοιων ακινήτων έχουν προσπαθήσει να τα τακτοποιήσουν με το νόμο περί αυθαιρέτων , αλλά η νομιμοποίησή τους είναι προβληματική καθώς η γη που απέκτησαν είναι μέρος μίας εξ’ αδιαιρέτου έκτασης», πρόσθεσε ο κ. Ψαλτίδης.
Η Χαλκιδική αναμφίβολα είναι η Μέκκα της δεύτερης κατοικίας στη Βόρειο Ελλάδα και σήμερα, ετοιμάζεται να υποδεχτεί τις χιλιάδες των Θεσσαλονικέων που θα σπεύσουν μετά από μήνες να ξαναβρεθούν κοντά της, γιατί, όπως πιστεύουν, «σαν τη Χαλκιδική, δεν έχει».
