Χαριλάου: Ένα ξυλουργείο με παιχνίδια και κουτιά – Αποστόλης και Χρήστος κάνουν την δουλειά τέχνη

Χαριλάου: Ένα ξυλουργείο με παιχνίδια και κουτιά – Αποστόλης και Χρήστος κάνουν την δουλειά τέχνη

Μπαίνοντας σε ένα κλασικό ξυλουργείο περιμένει να δει κανείς τα γνωστά. Έπιπλα, εργαλεία, κατασκευές… όλα λίγο πολύ συμβατικά και άμεσα συνδεδεμένα με την ρουτίνα μας και τις καθημερινές μας ανάγκες. Στο ξυλουργείο του Αποστόλη και του Χρήστου στην Χαριλάου όμως, η τέχνη έχει ξεπεράσει την δουλειά και η «προίκα» που «κληρονόμησαν» ως εμπειρία στο επάγγελμα από τους πατεράδες τους έχει εξελιχθεί σε κάτι άκρως δημιουργικό και μοναδικό.

Ρεπορτάζ: Ελένη Σκάρπου

Στον ελεύθερο χρόνο τους -όταν βγαίνουν οι παραγγελίες και η ώρα του καναπέ, της ντουλάπας, της πόρτας τελειώνει- μπαίνει μπρος το πλάνο για ελεύθερες κατασκευές. Παιχνίδια, κουτιά, βραχιόλια, αντικείμενα πιο προσωπικά παίρνουν τη θέση τους στο εργαστήρι και κάπως έτσι ξεκινά το παραμύθι.

«Πιτσιρικάς μπαινόβγαινα στο εργαστήρι του μπαμπά. Πιάναν τα χέρια μου, αγάπησα το ξύλο. Τα τελευταία 5 χρόνια ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτό γιατί το θαυμάζω. Φτιάχνω σχέδια που δεν υπάρχουν στην αγορά. Τουλάχιστον το 80% αυτών δεν τα έχεις συναντήσει αλλού. Βρήκα τον Χρήστο που είχε το ξυλουργείο από το πατέρα του και δέσαμε. Κάνουμε ότι κάνουν τα επιπλάδικα, αλλά μετά φτιάχνουμε αυτοκινητάκια, κουτιά, ουράνια τόξα. Πολλές φορές παίζουμε μόνοι μας, ξεχνιόμαστε, πειραματιζόμαστε. Ακόμη δεν έχουμε μπει στην διαδικασία να τα βγάλουμε προς τα έξω. Φίλοι και γνωστοί ξέρουν πως κάτι ετοιμάζουμε και μόνο αυτοί» εξομολογείται ο Αποστόλης Κωστίνος που σίγουρα μαζί με τον συνεργάτη του Χρήστο Ερμείδη θα φτιάξουν άμεσα ένα site για να προωθήσουν αυτόν τον καινούριο μαγικό τους κόσμο.

«Το καθένα είναι μοναδικό. Δεν θα ξαναβγεί άλλο. Μιλάμε άλλωστε για ξύλο που δεν είναι εύπλαστο και συμβατικό. Παίρνουμε ξύλο από μουριές, αμερικάνικη καρυδιά, λεύκα, σουηδικά, φλαμούρια, πλάτανο και ιτιές. Ό,τι μένει το κρατάμε κάβα για τα παιχνίδια και τα μικροπράγματα. Σιγά σιγά αλλάζουμε κάποιες τεχνοτροπίες, δοκιμάζουμε νέα πράγματα. Θέλουμε τα ξύλα να βγαίνουν ωμά από την κορδέλα, να περαστεί μετά ο στόκος, να τριφτούνε, να βαφτούνε με ελληνικά χρώματα. Μου αρέσουν τα χρώματα του Αιγαίου. Άλλοτε σκέφτομαι να τα κάψω και να τα περάσω σε βερνίκια για να γίνουν σαν μάρμαρα, να φαίνονται σαν δέρμα με μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά» εξηγεί ο Αποστόλης κι είναι εδώ που η δουλειά μπαίνει στην άκρη και ξεκινά η τέχνη. Ο ίδιος νιώθει καλλιτέχνης, άλλωστε τα βράδια παίζει μουσική σε όμορφα ροκ στέκια της πόλης, ενώ είναι μέλος του συγκροτήματος «Μέμφις».

Σύντομα θα βρούνε όνομα για το εργαστήρι τους και μαζί θα πορευτούν, κάνοντας τον κόσμο λίγο καλύτερο από αυτόν που ξέρουμε, δίνοντας χαμόγελο στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους που δεν έχουν χάσει ακόμη τον ρομαντισμό τους και ψάχνουν παιχνίδια και μικροαντικείμενα σε μικρούς δημιουργικούς «παραδείσους».

Εδώ ο Αποστόλης Κωστίνος σε δράση στο εργαστήρι του

Εδώ ο Χρήστος Ερμείδης επί των έργω στο εργαστήρι του

Δείτε τις ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο GRTimes.gr

Ακολουθήστε το GRTimes στο Google News και ενημερωθείτε πριν από όλους

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

go-to-top