Έλα να σε πάω μία βόλτα στο φεγγάρι.
Γελάς ε;
Δεν κάνω πλάκα. Αφού ξέρεις. Ότι λέω ισχύει.
Έλα να σε πάω μία βόλτα στο φεγγάρι.
Αλήθεια σου λέω. Υπάρχει ένα βουνό που το λένε φεγγάρι.
Θα σκαρφαλώσουμε στα υψίπεδα και από κει θα σου δείξω πως δεν υπάρχει ουρανός 4Χ4.
Εκεί θα καταλάβεις, πως την θάλασσα δεν μπορείς να την βάλεις σε κορνίζα.
Εκεί θα συνειδητοποιήσεις πως τα όρια που πίστευες πως υπάρχουν, δεν υπάρχουν.
Τα όρια τα βάζουμε εμείς. Είναι οι συμβιβασμοί μας.
Μη γελάς.
Έλα να σε πάω μία βόλτα στο φεγγάρι. Ο μύθος λέει πως εκεί άραζε ο Ποσειδώνας κι έβλεπε τον Τρωικό πόλεμο.
Εμείς θα αράξουμε και θα σου μάθω να βλέπεις με κλειστά μάτια.
Να ξεχωρίζεις τη μυρωδιά από το θυμάρι και τη ρίγανη.
Να αισθάνεσαι στο πρόσωπο σου τον αέρα και να καταλαβαίνεις πως πλησιάζεις σε πλατάνια.
Να ακούς τον καρράκτη να σκάει στις βάθρες και να σε προκαλεί με την ορμή του να τον μιμηθείς.
Εκεί θα σου μάθω να ξεχωρίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.
Εκεί θα καταλάβεις ποιοι θα σ ακολουθήσουν, και ποιοι θα την κάνουν με χαλαρά πηδηματάκια.
Έλα να σε πάω μία βόλτα στο φεγγάρι. Το χουμε ανάγκη.
Τα τσιμέντα της πόλης ποτέ δεν άφησαν κάποιον να δει μακριά στον ορίζοντα.
Ήταν δύσκολος ο χειμώνας και απ΄ότι φαίνεται και το καλοκαίρι προοιωνίζεται δύσκολο.
Δεν πειράζει. Στα δύσκολα αποκαλύπτονται πολλά. Άνθρωποι, σχέσεις, ύπο…σχέσεις.
Γι’αυτό σου λέω.
Έλα να σε πάω μία βόλτα στο Φεγγάρι.
Υπάρχει ένα βουνό που το λένε φεγγάρι….
