Προπονητές: Ο αθλητισμός πληγώθηκε αλλά θα ξαναβρεί το δρόμο του

Τι γίνεται στον χώρο του αθλητισμού μετά τις καταγγελίες Μπεκατώρου; Είναι λύση η απόσυρση του παιδιού από την αθλητική δραστηριότητα; Μα και η ίδια η Σοφία Μπεκατώρου στη συγκλονιστική της μαρτυρία τόνισε ότι “δεν ήθελα να φύγω από την ιστιοπλοϊα. Ήταν η ζωή μου”. Σήμερα το GRtimes.gr δίνει το λόγο σε διακεκριμένους προπονητές που έχουν μοχθήσει, αγωνιστεί και παράλληλα έχουν καθίσει στην καρέκλα του προπονητή καθοδηγώντας δεκάδες αθλητές στα αθλήματά τους. 

Ρεπορτάζ: Θωμάς Καλέσης 

Και τα ερωτήματα συγκεκριμένα: Πως μπορεί ένας γονιός να εμπιστευτεί το παιδί του στον αθλητισμό ή και σε κάθε άλλη εξωσχολική δραστηριότητα; Πως λοιπόν, αυτός ο χώρος, που έχει άμεση σχέση με την υγεία μας και τις διακρίσεις μας ως χώρα, πρέπει να “καθαρίσει” και στη συνέχεια να προχωρήσει. 

Η Κούλα Γιαννακίδου, πρώην Γενική Γραμματέας Αθλητισμού, πρωταθλήτρια και προπονήτρια στίβου στον ΠΑΟΚ, ο Θέμης Καπουσούζης βετεράνος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ και προπονητής στο γυναικείο τμήμα του Δικεφάλου, ο Γιώργος Αραχωβίτης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Προπονητών – Εκπαιδευτών Χιονοδρομίας και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προπονητών Αθλημάτων και η Ελεωνόρα Ρωσσιάδου προπονήτρια στα τμήματα στίβου του ΓΣ Ηρακλής, μιλούν στο GRtimes και εξηγούν γιατί ο προπονητής του κάθε αθλητή θα πρέπει να εξακολουθήσει να θεωρείται προέκταση της οικογένειάς του. 

Κούλα Γιαννακίδου (πρ. γενική γραμματέας Αθλητισμού, πρωταθλήτρια 100μ. και προπονήτρια στον στίβο του ΠΑΟΚ, του Άρη και της Εθνικής Ομάδας):  

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι τάσσομαι στο πλευρό της Σοφίας Μπεκατώρου, την οποία και γνωρίζω προσωπικά και επικοινώνησα μαζί της αμέσως μετά τις καταγγελίες που έκανε. Εκείνο που πιστεύω και έλεγα πάντα στους φοιτητές και στους αθλητές μου, είναι ότι ο ρόλος του προπονητή στον αθλητισμό δεν αφορά μόνο το αγωνιστικό κομμάτι. Ο προπονητής είναι πρώτα από όλα παιδαγωγός. Ειδικότερα όταν έχουμε να ασχοληθούμε με αθλήματα, στα οποία ένας αθλητής κάνει πρωταθλητισμό από τις μικρές ηλικίες. Για όλους εμάς, ήταν μια κατάκτηση το να φέρουμε τη νεολαία στους αθλητικούς χώρους. Δεν σας κρύβω ότι ακούγοντας όλα αυτά, συγκλονίστηκα. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Το πλήγμα ήταν ισχυρό. 

Προτρέπω όμως τους γονείς να μιλούν με τους προπονητές να προσπαθούν πάντα να τον γνωρίσουν καλύτερα και εκείνοι με την σειρά τους να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ειδικά οι αθλητές των μικρών ηλικιών πρέπει να προστατευτούν. Να νιώθουν ότι οι γονείς είναι κοντά τους. Και κάτι ακόμα. Να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο. Να μη φτάσουμε να στερήσουμε από τα παιδιά το αγαθό του αθλητισμού. Ξέρετε κι εγώ μεγάλωσα μέσα στα γήπεδα και θεωρώ ότι αυτά τα ακραία περιστατικά υπάρχουν ασφαλώς και ενδεχομένως σύντομα να βγουν και άλλα στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες, όμως δεν είναι τόσο συχνά ώστε να φοβίσουμε τα παιδιά μας τόσο ώστε να μην ασχοληθούν με τον αθλητισμό. 

Ελεονώρα Ρωσιάδου (υπεύθυνη ακαδημίας στίβου του ΓΣ Ηρακλης – IRA Camp)

Σχετικά με τις τελευταίες αναφορές για τα περιστατικά σεξουαλικής βίας στον αθλητισμό και καταδικάζοντας τα απερίφραστα σε κάθε τους μορφή, αντιλαμβάνομαι την ανησυχία του κόσμου. Μέσα από την επαγγελματική μου εμπειρία και τα χιλιάδες παιδιά που συναναστρέφομαι στα χρόνια που ανήκω στον ΓΣ ΗΡΑΚΛΗΣ, καθώς και στους ακόμα περισσότερους γονείς και κηδεμόνες που μας τα εμπιστεύονται, θα σταθώ σε μερικά σημεία τα οποία και θεωρώ συμβάλλουν σε μια υγιή και ισορροπημένη σχέση μεταξύ αθλητών, γονέων/κηδεμόνων και προπονητών/παραγόντων.

Καταρχήν θεωρώ πως οι περισσότεροι προνοούν να ενημερώνουν τα παιδιά τους για τους οποίους κινδύνους παραμονεύουν γενικότερα και δεν περίμεναν τα όσα δυσάρεστα ακούγονται για να το κάνουν. Ούτε πως υπάρχει συγκεκριμένος χώρος που μπορεί κάποιος να συναντήσει τέτοια περιστατικά, αλλά μπορεί να συμβεί οπουδήποτε.

Ωστόσο θα σταθώ στο κομμάτι της Ακαδημίας στίβου παιδιών ηλικίας Δημοτικού, όπου είναι και το αντικείμενο μου, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως τα παιδιά δεν κινδυνέουν και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Όταν με το καλό λοιπόν επιστρέψουμε μετά την πανδημία στην κανονικότητα των προπονήσεων μπορείτε να ξαναδείτε τα εξής :

• Ενημερώστε ξανά τα παιδιά σας για τις μορφές βίας που υπάρχουν και τα δικαιώματα  τους.
• Διατηρείτε καλή σχέση και επικοινωνία με τους προπονητές/προπονήτριες.
• Επιλέξτε επαγγελματίες καθηγητές φυσικής αγωγής με πιστοποίηση άσκησης επαγγέλματος.
• Παρακολουθήστε διακριτικά την προπόνηση των παιδιών σας, χωρίς να γίνεται αντιληπτή η παρουσία σας, ώστε να δείτε πως δουλεύει ο κάθε προπονητής/προπονήτρια.
• Ανοίξτε επικοινωνία και με οικογένειες άλλων παιδιών, ώστε να μαθαίνεται τυχόν πληροφορίες που δεν αναφέρει το δικό σας.
• Προσπαθήστε να συμμετέχετε σε όσες ημερίδες πραγματοποιούνται από την ομάδα με παιδοψυχολόγους.
• Εξηγείστε ότι ειδικά στο κομμάτι του αθλητισμού , όσο υπάρχει το χρονόμετρο και η μεζούρα, βασιζόμαστε στις δικές μας προσπάθειες.
• Αφήστε το παιδί σας να διαλέξει το άθλημα που θέλει. 
• Παρακολουθήστε τη ψυχολογία του παιδιού όταν πηγαίνει και φεύγει  από την προπόνηση. 
• Προτρέπετε το παιδί σας να σας μιλάει για ότι το προβληματίζει, τόσο για συμπεριφορές και καταστάσεις που συνέβησαν στο ίδιο, όσο και για οτιδήποτε άλλο παρατήρησε σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά.

Θέμης Καπουσούζης (πρ. προπονητής της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ και του Αγροτικού Αστέρα): 

Παρακολουθώ τις συγκλονιστικές εξελίξεις που ακολούθησαν τις καταγγελίες Σοφίας Μπεκατώρου. Εργάστηκα επί σειρά ετών σε πάγκους ομάδων ποδοσφαίρου με κορίτσια ηλικίας από 14 μέχρι 30 ετών, έχω και εγώ ο ίδιος κόρες και δεν μπορεί να το συλλάβει ο νους μου αυτό που συνέβη. Υπάρχει όμως και η καλή όψη του αθλητισμού και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Κατά την άποψή μου, οι γονείς πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί. Να ερευνούν διακριτικά το αθλητικό περιβάλλον που θα επιλέξουν να στείλουν τα παιδιά τους, να μιλήσουν με τους προπονητές και να προσπαθούν να είναι κοντά ώστε να γνωρίζουν. Και βέβαια, ταυτόχρονα να υπάρχει και διαπαιδαγώγηση αναφορικά με το τι συνιστά κίνδυνο και τι όχι.   

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Ούτε και πρέπει να καταδικάσουμε έναν ολόκληρο χώρο όπως είναι αυτός του αθλητισμού που πρέπει να υπάρχει και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. 

Γιώργος Αραχωβίτης (πρόεδρος Πανελήνιας Ένωσης Προπονητών – Εκπαιδευτών Χιονοδρομίας (σκι), αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προπονητών Αθλημάτων): 

Είναι αλήθεια ότι η ζημιά που έχει υποστεί ο αθλητισμός είναι μεγάλη, όμως τέτοιου είδους περιστατικά συμβαίνουν σχεδόν σε όλους χώρους. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία ανεξάρτητα αν στα 50 χρόνια, που ασχολούμαστε με την προπονητική, δεν έχουμε συναντήσει στο παρελθόν ποτέ κάτι ανάλογο. Είναι μια πράξη αποτρόπαια, αλλά που μπορεί να συμβεί σε όλους τους χώρους. Εμείς παρέχουμε στους γονείς πλήρη ενημέρωση αναφορικά με το τι κάνουμε, ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους και φροντίζουμε να ενημερώνουμε συχνά για την πορεία του παιδιού. Αναπτύσσουμε μια σχέση μαζί τους για να μπορούν να έχουν άποψη. Θέλουμε να μας γνωρίζουν οι γονείς γιατί ουσιαστικά το άθλημα μας, απαιτεί την παρουσία του αθλητή στο βουνό.