Μνήμες της μεγάλης πυρκαγιάς του 1997 «ξύπνησε» σήμερα στους Θεσσαλονικείς η φωτιά που ξέσπασε τις πρώτες μεσημβρινές ώρες στο περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου.
Η φωτιά που αρχικά έδειχνε να παίρνει διαστάσεις, κάλυψε με καπνούς τη γύρω περιοχή, με ένα νέφος που δεν είναι άγνωστο στους επιστήμονες.
Συγκεκριμένα όπως εξηγεί στο GRTimes και το northmeteo.gr, ο μετεωρολόγος Σταύρος Κέππας:
«Οι ασθενείς άνεμοι νοτίων διευθύνσεων (θαλάσσια αύρα που φτάνει τα 2-3 μποφόρ) που ήταν με το μέρος των πυροσβεστών, κατάφερε μια κλίση στο κατώτερο τμήμα του καπνού που ορθώθηκε σχεδόν σαν «στύλος» πάνω από το σημείο της πυρκαγιάς, λόγω έλλειψης ισχυρών ανέμων στα κατώτερα στρώματα της τροπόσφαιρας.
Ο καπνός που αποτελείται από σωματίδια, ως θερμός και αραιός μεταφέρεται στα ανώτερα στρώματα εκκινώντας μια ροή από την περιφέρεια της πυρκαγιάς προς αυτήν και στη συνέχεια προς τα πάνω μέσω των ανοδικών ρευμάτων. Αυτή η ροή παρασύρει ενδεχομένως λοιπόν και υγρότερη επιφανειακή αέρια μάζα (που εμπλουτίζεται με υδρατμούς λόγω της θαλάσσιας αύρας στη συγκεκριμένη περίπτωση).
Στη συνέχεια όταν ο καπνός και το σύνολο της αέριας μάζας φτάσει σε μεγάλα ύψη, ψύχεται και τελικά οι υδρατμοί της σχετικά υγρής αέριας μάζας συμπυκνώνονται πάνω στα σωματίδια που προκλήθηκαν από την πυρκαγιά.
Έτσι δημιουργείται ένα νέφος που ονομάζεται pyrocumulus (ή πυροσωρείτης) που μπορεί να δημιουργηθεί αντιστοίχως και σε περιπτώσεις μιας ηφαιστειακής έκρηξης. Τα νέφη αυτά σπάνια μπορεί να εξελιχθούν σε καταιγιδοφόρα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ντοκουμέντο: Αυτοσχέδιες ψησταριές και κιόσκι κοντά στο σημείο της φωτιάς
